ข้อความต้นฉบับในหน้า
เพราะผิดพระวินัย แต่ตอนได้กลับกลายเป็น เวลาต้อนรับพระผู้ใหญ๋ แม่เป็นพระภิกษุ
อนุโลมไป ในกรณีที่คนฟังนั่ง พระจะยืนเทคน์ ด้วยกันเข้าไปปราบท่านเสร็จแล้ว พอท่านก็ไม่ผิดอะไร
พระภิกษุที่ตามมาต้องเดินอยู่ทางซ้ายมือท่าน ยกเว้นเวลาที่เดินเป็นขบวนต้องทำตาม
ที่เขากำหนด เวลาอยู่ในที่ทำงานก็เหมือนกัน เราต้องอยู่ทางซ้ายมือของท่าน เวลาท่านจะหยิบอะไรสิ่งให้สะดวก
ข้อ ๑๕. “ภิกษุพึงทำความศึกษา ว่า เราเดิน ไปนอกทาง จักไม่แสดงธรรมแกคนไม่เป็นไอ้ผู้ไปนั่งหน้า”
ถ้าผู้ฟังเดินข้างหน้า ผู้แสดงธรรมเดิน ตามหลัง อย่างนี้อีเทคนิคอย่างกันเลย เพราะเขายังไม่อยู่ในสภาพที่พร้อมจะฟัง ขอฝากไว้อีกอย่างหนึ่งด้วย เรื่องการเดิน เวลาเดินกับผู้ใหญ่หรือพระสงฆ์ มีข้อเมื่่อือนิดหน่อยที่เป็นธรรมเนียมของไทย คือ ทุกอย่างเริ่มต้นจากขามือ มีทางขวาเป็นใหญ่ เวลา ผู้ใหญ่เดิน เราเป็นผู้ย้อยอย่าไปเดินอยู่ข้างขวาของผู้ใหญ่ จะกลายเป็นว่าเราใหญ่กว่าท่าน ยกเว้นบางกรณี เช่น จำเป็นต้องเดินนำทาง
ข้อ ๑๖. “ภิกษุทำความศึกษา ว่า เราเดินไปนอกทาง จักไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็นไอ้ผู้ไปนอกทาง”
ทาง ในที่หมายถึง ทางเท้า ถ้ารวางเดิมในทางเท้า ปล่อยให้พระเดินในที่ร่อง ๆ แล้วจะให้เทนต์ให้พง จงนี้ไม่สมควรทำ เพราะเขาไม่ให้ความเคารพหรือไม่ให้ความสำคัญในพระธรรม ถ้าเป็นอย่างนี้เราเทคนิคก็เหนื่อยเปล่า
ดีไม่ได้จะแกลายเป็นเราดูถูกพระธรรมอีกด้วย
(อ่านต่อฉบับหน้า)