การแปลคัมภีร์อรรถกถาและพระไตรปิฎก : หน้า 55/116

แต่ไม่มีคัมภีร์อรรถกถาชั่งใช้อธิบายเนื้อความ ของพระไตรปิฎก จนกระทั้งรวบ พ.ศ. ๑๙๐๐ พระพุทธโฆษาจารย์ นักปราชญ์ชาวอินเดีย ผู้ มีความรู้เชี่ยวชาญแตกฉานในภาษาบาลีจึง เดินทางไปยังเกาะลังกาเพื่อแปลและเรียนเรียง ถรรถถอดจากภาษาสิงหลกลับเป็นภาษาบาลีอีกครั้งตามคำแนะนำของพระอุปัชฌาย์ หลายปี แห่งการศึกษา พระพุทธศาสนาใช้เป็นหลักฐาน อ้างอิงอย่างแพร่หลายอย่างต่อเนื่องจึงถึง ปัจจุบัน อา ที่ คัมภีร์อรรถกถาธรรมบท