ต้นบัญญัติธรรมยาถ ไทย ตอนที่ ๑๔ : หน้า 68/116

อุไทบุญ ต้นบัญญัติธรรมยาถ ไทย เรื่อง: พระราชภาวนาจารย์ (หลวงพ่อทัตตชีโว) ต้นบัญญัติธรรมยาถ ไทย (ตอนที่ ๑๔) ข้อ ๓ "ภิษุผึ่งทำความศึกษา ว่า เราจักไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็นไข้ไปในเนย" ข้อ ๘ "ภิษุผึ่งทำความศึกษา ว่า เราจักไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็นไข้ อุ่ยอยู่ในที่นอน" ข้อ ๙ "ภิษุผึ่งทำความศึกษา ว่า เราจักไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็นไข้ยังรัดเข่า" ข้อ ๑๐ "ภิษุผึ่งทำความศึกษา ว่า เราจักไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็นไข้พื้นศรีษะ" ข้อ ๑๑ "ภิษุผึ่งทำความศึกษา ว่า เราจักไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็นไข้บังอาจอาสนะ" ข้อ ๑๒ "ภิษุผึ่งทำความศึกษา ว่า เราน้อยอยู่บนแผ่นดิน จักไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็นไข้บังอาสนะต่ำกว่าไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็นไข้บังอาสนะสูง" ข้อ ๑๓ "ภิษุผึ่งทำความศึกษา ว่า เรานั่งบนอาสนะต่ำกว่าไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็นไข้บังอาสนะสูง" ข้อ ๑๔ "ภิษุผึ่งทำความศึกษา ว่า เราอยู่ จักไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็นไข้ฟังอยู่ จักไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็นไข้ในทาง" _____________________________________________________________ ข้อ ๗ "ภิษุผึ่งทำความศึกษา ว่า เราจักไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็นไข้ไปในเนย" ยาน ในที่นี้หมายถึง คานหมา ถ้าเรายืนอยู่แล้วเขานั่งอยู่ในคานหมา มาจอให้เทคนิคส์ฟัง อย่าไปเทคนิคส์ เพราะเขาจะไม่ให้ความเคารพ ไม่ให้ความเลื่อมใสในพระธรรมเลยพูดไปก็เหมือนเอาธรรมไปยัดเยียด เมื่อลงมาแล้วจงสอนให้ ยกเว้นเขาป่วยจะงบจาเป็นต้องหามกันมา อย่างนั้นเทคนิคส์ให้ฟังได้เป็นกรณีพิเศษ เพราะลงมาไม่ไวแล้ว ข้อ ๘ "ภิษุผึ่งทำความศึกษา ว่า เราจักไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็นไข้ยูนที่อยากรู้ธรรมแต่งนอนไว้ร่างอยู่ไม่เคารพบธรรม ไม่ใส่ใจฟ พ แล้วมาขอให้เทคนิคส์ให้ฟัง อย่างนี้ไม่สมควรเทคนิคส์ ถ้าวันคนไข้"