ข้อความต้นฉบับในหน้า
ศาสนามากกว่่าเดิม
“ประมาณ ๑๘-๑๙ ปี แล้ว สาวอของ ลัทธิโอชินึร์เคียวไปปล่อยถ้ำพิษชาวัน ในขบวนรถไฟดินในกรุงเทพฯ ทำให้มีคนเสียชีวิตมากกว่า คัน และบาดเจ็บหลายพันคน พวกนี้อ้างว่าศาสนาพุทธด้วย ทำให้หลังจากนั้น คนญี่ปุ่นค่อนข้างกลัวว่าศาสนา กลัวจะมาชวนเขาไปทำอะไรไม่ได้ ตอนวัดเราไปใหม่ ๆ จึงทำงานกันลำบากพอสมควร เพราะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นในประเทศของเขา”
เจอ “ด่านิน” เข้แล้ว แบบนี้ต้องทำอย่างไรดี?
พระอาจารย์ฐานโย่และทีมงานแก้ปัญหา “ศรัทธาเสื่อม” ด้วยการทำงานหนักและสร้างพันธมิตรกับนักวิชาการ แล้วความเป็นพระพุทธศาสนาขึ้นมา โดยมีแกนหลัก คือ “สมาธิ” ที่ทำให้คนฟื้นจากความทุกข์ ส่วนเรื่องย่อยอึดอัดแต่ละนิยายมีข้อปฏิบัติต้องกันไม่ได้เข้าโดยแตกนอจากนี้ การเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยและผู้เชี่ยวชาญด้านแถววาก็เป็นภาพลักษณ์ดี ช่วยให้พระอาจารย์ฐานโยได้รับการยอมรับจากลูกศิษย์ลูกหาและคณะในแนวว่าวิชาการพุทธศาสนาในประเทศไทยญี่ปุ่นง่ายขึ้น
ที่สำคัญ คำสอนครูอาจารย์ที่นำไปใช้ช่วยได้มาก เพราะว่าการที่จะปลดคนในประเทศที่พัฒนากว่าประเทศเราได้แน่น เราต้องมีพอที่จะทำให้เขายอมรับ
“เวลาเราอยู่ในวัด สิ่งที่หลวงพ่อสอนบางทีเราไม่ออก แต่พอไปอยู่นอก สิ่งที่ท่านสอนไปใช้ได้จริง เช่น ที่ท่านบอกว่า ‘เราอยู่ในสายตาของมนุษย์และเทวาทั้งหลาย ไม่ว่าเราจะรู้หรือไม่รู้จักวัตถา’ หลวงพี่พิมพ์ม
ธันวาคม ๒๕๕๙ อยู่ในบูญ ๙๙