การแก้ปัญหาทุกข์จากการดำเนินชีวิต : หน้า 79/120

กับความหนาว ร้อน เหงา กระหาย อาจจะ ปัสสาวะ อยู่เป็นประจำ เพราะมนุษย์ขาดแคลน ถาด ๔ ขาดแคลนปัจจัย ๔ ตลอดชีวิต จึงมี กิจที่จะต้องแสวงหา ปัจจัย ๔ เหล่านั้น ในยาม ที่ขาดแคลนแสวงหาไม่ได้ ยามนั้นหากมีใคร ยื่นมืออยู่น่าใจ่งสมอปัจจัย ๔ ที่กังขาดแคลน มาให้ มนุษย์จะมีความสุขใจ cheteนี้ ทาน คื การให้ ซึ่งมีความสำคัญและยึดเหนี่ยวจิตในกัน ไว้เช่นนี้ ปีวากา แก้ปัญหาทุกข์จากการรวมฯาร่วมกัน ทุกข์จากการอยู่ร่วมกันที่ต้องระวัง การกระทบกระทั่งกันไว้ตลอด และการกระทบ กระทั่งที่เกิดขึ้นได้ง่ายและได้มากที่สุดเกิดจาก คำพูดที่พลังเผลอไม่บนอมน้ำใจเนื่อง ดังนั้น ปีวากา คือ คำพูดที่ทำให้รักกัน ถนอมน้ำใจ กัน จึงเป็นกาวใจที่สร้างความสัมพันธที่ดีระหว่าง กันไว้ได้ และเป็นสิ่งที่ต้องการในการอยู่ร่วมกัน อัครจริยา แก้ปัญหาทุกข์จากการประกอบ อาชีพ ทุกข์จากการประกอบอาชีพ ในการ แสวงหา ทรัพย์สินเงินทองเพื่อการเลี้ยงชีพน่ าถ้าหยิึงมีเรือแรงกำลังภายในอยู่ ทุกคนทำงาน เองได้ หากเงินได้ แต่จากจะติดขัดตรงที่ความรู้ ความสามารถไม่ถึงหรือไม่มี จากตรงนี้ทำผู้ มากกว่าช่วยทำประโยชน์ให้ด้วยการอธิษฐาน แนวทาง สอนวิธีการให้ ถ่ายทอดวิชาให้ ก็จะ เป็นการช่วยเหลือสนับสนุนให้เขาสามารถ ประกอบอาชีพด้วยตนเอง อัตตจริยา คือ การ ประพฤติให้เป็นประโยชน์ต่อผู้อื่น ซึ่งเป็น ธรรมเครื่องยึดเหนี่ยวจิตในทติ ๖ ใน ลักษณะนี้ สมาทตตา แก้ปัญหาทุกข์จากการดำรง ทุกข์จากทานที่ในใจที่เป็นคุณธรรม ที่จำเป็นสำหรับวิถีดำเนินชีวิตที่ถูกต้อง นั่นก็ เพราะทุกข์จากแหลในตัวมนุษย์เอง ที่บังคับ ให้มนุษย์ต้องประสบทุกข์อีก ๓ ประการ การ ฝึกตนเพื่อแก้ไขทุกข์ ๔ ของตัวเองไปด้วย การ ปฏิบัติอย่างอื่นด้วยสังคหวัตถุ ๔ ไปด้วย ก็จะ ทำให้เกิดบรรยากาศฝึกตนไปด้วยกัน ทำให้ ไปด้วยกัน ซึ่งจะเกิดเป็นวิถีชีวิตที่ดีงาม สังคม ที่อยู่รวมกันนั้นก็จะกลายเป็นสังคมที่น่าอยู่มั่น ดังนั้น เมื่อเข้าใจภาพรวมแนวทางการดำเนิน ชีวิตที่ถูกต้องเช่นนี้ เราย่อมมีต้นด้วยการประพฤติ ตามความดิสาลา ๔ ประการ พร้อมกับปฏิบัติ สังคหวัตถุ ๔ ไปด้วย เราก็จะประสบความ สำเร็จในการฝึกตนเอง และช่วยเหลือสนับสนุน ให้คนในครอบครัว ในที่ทำงาน ในสังคมของ เราแก่ทุกข์ ๔ ในตัวของเขาได้ด้วย ซึ่ง เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ต้องอศัยความต่อเนื่อง เสมอ ฝึกให้ทำซ้ำๆจะส่งผลให้วิธี ดำเนินชีวิตที่ถูกต้องนี้ประสบผลสำเร็จในกา ดูแลรักษาชีวิตและพัฒนาชีวิตต่อไปได้ ธันวาคม ๒๕๕๙ อยู่ในบุญ ๗๓