การฝึกสมาธิและการทำใจให้สงบ วารสารอยู่ในบุญประจำเดือนธันวาคม พ.ศ.2559 หน้า 105
หน้าที่ 105 / 120

สรุปเนื้อหา

การฝึกสมาธิเป็นสิ่งที่สามารถทำได้ในทุกที่ ด้วยการทำใจให้สงบและไม่ใช้กำลังเมื่อฝึกฝน สำคัญคือการนึกถึง 'ศูนย์กลางกาย' และรักษาสติอย่างสม่ำเสมอ ไม่ควรเร่งรัดกระบวนการเพื่อให้จิตเคลื่อนที่ตามธรรมชาติ การเกิดนิมิตขึ้นจะดำเนินตามเวลาแห่งธรรมชาติและไม่ควรกังวลเกี่ยวกับการมาถึงของมัน หากดูแลรักษาจิตใจจะช่วยให้เกิดความสุขและความเจริญรุ่งเรืองในชีวิตอย่างมีคุณค่า

หัวข้อประเด็น

- การฝึกสมาธิ
- ดวงปรุมมรรค
- การนึกถึงศูนย์กลางกาย
- ความสุขและสันติสุข
- วิธีการทำใจให้สงบ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ดวงเล็ก ๆ ตรงกลางนั้นไปเรื่อย ๆ ใจจะปรับจูนไม่มั่งคั่ง ทำไม่คุ้ม ทำได้น่ำให้ใจแค่นั้น ซึ่งจะหยุดได้ถูกส่วน เกิดการตาดศูนย์และเกิดคล้าย ๆ จนว่านมั่น ดวงนี้เรียกว่า "ดวงสมร" หรือ "ดวง-ปรุมมรรค" อันเป็นประจุของดวงที่จะแบ่งไปสู่หนทางแห่งมรรดก ผล นิพพาน การระลึกถึงฉันดีสามารถทำได้ในทุกแห่ง ทุกที่ ทุกอาราม ไม่ว่าจะนั่ง นอน ยืน เดิน หรือจะทำกิจใด ๆ ข้อแนะนำ คือ ต้องทำให้สนิทเสมอ เป็นประจำ ทำเรื่อย ๆ ทำอย่างสบาย ๆ ไม่เร่ง ข้อควรระวัง ๑. อย่ากำลัง คือไม่ใช้กำลัง ๆ ทั้งสิ้น เช่น ไม่บีบกล้ามเนื้อเพื่อจะให้เห็นนิมิตเร็ว ๆ ไม่รั้งแขน หรือกล้ามเนื้อตนท้อง ไม่เร่งด่วน ฯลฯ เพราะการใช้กำลังตรงส่วนไหนของร่างกายก็นำจะทำให้จิตเคลื่อนไหวจากศูนย์กลางมาไปสุุดนั้น ๒. อยากเห็น คือทำใจให้เป็นกลางประคองสติบินให้ผลจากบริกรรมภาวนาและบริกรรมมินิต ส่วนจะเห็นนิมิตเมื่อใดนั้น อย่ากังวล ถ้าถึงเวลาแล้วอิ่มเนื้อเอง การบังเกิดดวงนิมิตนั้นอุปมาเหมือนการขึ้นและตกของดวงตะทีดี เราไม่อาจเร่งเวลาได้ ๓. อย่ากังวลเกี่ยวกับดุลมาหาใจเข้าออก เพราะการฝึกสมาธิพอให้ถึงพระธรรม-กายภายใน อาการนึกถึง "โลกสันติ" คือกลิ่นแสงสว่างเป็นนาทีเบื้องต้น เมื่อฝึกสมาธิแล้วดวงปรุมมรรคจะขึ้นด่วนมีอุเบกขาไปด้วยในอากาศกายดี กายทิพย์ กายรูปพรหม กายอุปพรหม จนกระทั่งเข้าสู่พระธรรมกายแล้วจึงจบวิปัสสนาในภายหลัง ดังนั้นจึงไม่มีความจำเป็นต้องกำนดดวงไหม้เข้าออกแต่ประการใด ๔. เมื่อเลิกนั่งสมาจะแล้ว ได้ตั้งใจไว้ที่ศูนย์กลางกายเดียว ไม่ว่าจะอยู่ในอิริยาบถใด ก็ตาม เช่น ยืน, เดิน, นอนดี ๆ หรือldquo;อย่ายึดฐานที่ตั้งจิตไว้อันดับหนึ่ง ให้เข้าใจบริกรรมภาวนาพร้อมนึกถึงบริกรรมมิได้ดลง ดวงแก้วใสกมุ่งคืนตลอดไป ๕. นิยมต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น จะต้องน้อมไปด้วยไว้ที่ศูนย์กลางกายทั้งหมด ถ้านิมิตเกิดขึ้นแล้วหายไปก็ไม่ต้องถาม ให้วางบาปจะค่อย ๆ ตามปกติ ในที่สุดเมื่อจิตลง นิมิตอ่อนปราณกุขึ้นใหม่อีก การฝึกสมาธิเบื้องต้นที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ ยอมเป็นปัจจัยให้เกิดความสุขได้พอสมควร เมื่อซึ้งอุปปัชชัยอยูเสมอ ๑ โมทว่าจึงได้จากปรุมมรรคแล้ว ก็ให้หันไปจะรักษาดวงปรุมมรรคนี้ไว้ตลอดชีวิต ดำรงตนอยู่ในสันติสุข จนถึง embodiments ในที่สุดของดี เมื่อเป็นองค์ธรรมใด ๆ ของชีวิตที่ถูกต้องดั่งมานั้น จะส่งผลให้เป็นผิวความสุขความเจริญ พึ่งในพาชาดีและพาขจันทร์ หากสามารถแนะนำดี ๆ ไป ขยายไปยังเหล่ามนุษย์ชาติ อย่างไม่จำกัดเชื้อชาติด ศาสนาและเผ่าพันธุ์ สันติสุขในบุคคลทุกรุ่นทุกคนไม่ฝันก็อิ่มมั่งเกิดขึ้นอย่างแน่นอน ธันวาคม ๒๕4959 อยู่บุญ ๑๐๓
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More