C.C.U. : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 306 / 444

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ ทิษณิกาย มัชฌิมนิกาย เป็นต้น หรือหากมาเดี๋ยวก็พับน้อยมาก เฉพาะในเวลาเปรียบเทียบกับคัมภีร์ “อาคม” (ดูนิยม “อาคม” ข้างล่าง) เท่านั้น นิกายหลัก นิในพระพุท

บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์หลักฐานทางธรรมในคัมภีร์พุทธโบราณ โดยเน้นไปที่การเปรียบเทียบระหว่างนิกายนิกายหลัก ได้แก่ หินยานและมหายาน มีการอภิปรายถึงความเข้าใจผิดเกี่ยวกับขอบเขตระหว่างสองนิกายนี้ และประเ

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ พระธรรมกาย" ตามที่สอนโดยพระมงคลเทพมุนี (สด จนทสโร) ด้วย และในความหมายกว้างจะรวมถึงคำสอนทั้งหมดของพระมงคลเทพมุนี (สด จนทสโร) ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการเจ

เนื้อหานี้สำรวจหลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณจากคำสอนของพระมงคลเทพมุนี (สด จนทสโร) ที่มีความเกี่ยวข้องกับการเจริญสมาธิภาวนาและข้อมูลทางโบราณคดี เช่น อากมะและหมวดหมู่พระสูตรต่างๆ พร้อมกับการพูดถึงพื

(GRETIL)20ในส่วนของพุทธวรรณกรรมสันสกฤต (Sanskrit Buddhist Literature) วอพในพระสูตรใดบ้าง แล้วศึกษาข้อมูลเชิงลึก เช่น แนวคิด ทฤษฎี และข้ออธิบายที่เกี่ยวข้องกับบางพระสูตรเท่าที่หาได้ รวมทั้งเทียบเคียงเน

เนื้อหาเกี่ยวกับการศึกษาและวิเคราะห์พุทธวรรณกรรมสันสกฤต รวมถึงการเปรียบเทียบเนื้อหาคัมภีร์เก่าแก่ที่พบในประเทศอัฟกานิสถานกับคัมภีร์ภาษาสันสกฤต การศึกษาของ ดร.ชัยสิทธิ์ สุวรรณวรางกูส เกี่ยวกับธรรมภายใน

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ 1. พระไตรปิฎก อรรถกถา ภิกขิ ฐา และคัมภีร์ปรารถนาเฉพาะฝ่ายบาลี² 1.1. ภาษาบาลีอัษฎัชไทย ฉบับสยามรัฐ และฉบับมหาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 1.2. ภาษาบาลีอัษ

บทความนี้นำเสนอหลักฐานทางธรรมที่แสดงถึงคัมภีร์พุทธโบราณในหลายภาษา เช่น ภาษาบาลี อักษรโรมัน ภาษาจีน และอื่นๆ ซึ่งรวมถึงฐานข้อมูลของคัมภีร์ภาษาสันสกฤต และคัมภีร์ลายมือที่พบในเอเชียอาคเนย์ เช่น พระธัมมกา

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์ทฤพุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ 5.5.9. “นคราย” วัดภูใหม่ศิริมงคล กำปงจาม คัมภีร์ใบลาน 1 ผูก 64 หน้า อักษรเขมร ภาษาเขมร 5.5.10. “กายนคร” วัดธิบดี เสียมเรียบ คัมภีร์ใบลาน 1 ผูก 88 หน้

บทความนี้นำเสนอเอกสารหลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์ทฤพุทธโบราณ ซึ่งรวมถึงข้อมูลเกี่ยวกับคัมภีร์ที่มีการใช้ภาษาเขมรและคานธาร พร้อมทั้งการอนุรักษ์และการศึกษารายละเอียดของคัมภีร์เหล่านี้ โดยเฉพาะคัมภีร์ใบลานที

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ 6.2.2 คัมภีร์รัสสกลกฐจากเมืองกิลิกิ (Gilgit Manuscripts) อายุราวกลางพุทธศตวรรษที่ 10-13 ศึกษาจากที่บรรจุอักษรเป็นเทวนาครี และสิ่งพิมพ์ที่เกี่ยวข้อง (มีก

เนื้อหาเกี่ยวกับคัมภีร์พุทธโบราณ เช่น คัมภีร์รัสสกลกฐซึ่งมีอายุประมาณกลางพุทธศตวรรษที่ 10-13 และคัมภีร์ราชาเบดเทรีย คัมภีร์ที่พบในเมืองโฮตานและนิยะ ตรวจสอบความรู้ด้านการศึกษาและการตีความเพื่อนำเสนอมุม

หลักฐานธรรมนภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ เป็นไปได้ตั้งแต่ถึงปลายของศีลศตวรรษที่เริ่ม ส่วนที่ระบุอย่างเจาะจง เช่น ต้นศรีศตวรรษที่ 8 จะเปลี่ยนเป็น พุทธศตวรรษโดยบวกเพิ่ม 5 ศตวรรษครึ่ง ดังตัวอย่าง

บทความนี้เสนอการวิเคราะห์หลักฐานทางธรรมนภายในคัมภีร์พุทธโบราณ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเปรียบเทียบปี ค.ศ. และ พ.ศ. พร้อมกับข้อมูลเกี่ยวกับความสำคัญของปีที่ถูกอ้างอิงในอดีต เช่น คัมภีร์ทวิตงค์, การอ้างอิงแห

ตามที่นิยมกันในงานวิจัยการตะวันตก17-29 B.C. ดังนั้นในงานวิจัยนี้แทนที่จะบวกตัวเลข 543 เข้าไปในปี ค.ศ. ที่เขาระบุไว้ตามวิธีข้างต้น (ซึ่งจะกลายเป็น พ.ศ. 514-526 ผิดไปจากความเป็นจริง) จึงใช้ข้อมูลจากคัมภ

งานวิจัยนี้สำรวจการประเมินอายุของคัมภีร์และการนำเสนอผลงานที่มีประสิทธิภาพ ข้อมูลในงานวิจัยได้แก่การใช้แหล่งข้อมูลที่ตรงตามหลักวิชาการ รวมถึงความสำคัญในการอ้างอิงผลงานวิจัยต่างๆ โดยคำนึงถึงความเป็นจริง

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ ปฏิบัติธรรมบันทึกไว้ในสมุดข่อหรือใบลาน ซึ่งในภายหลัง พระมหาโชติปัญโญ (ผมใจ ยโสธรรมน์) วัดบรมสินาวาส ได้รวบรวมบางส่วนจากที่ต่างๆ มาไว้เป็นเล่มเดียวกันในป

บทความนี้นำเสนอการศึกษาเกี่ยวกับหลักฐานธรรมในคัมภีร์พุทธโบราณ โดยเฉพาะหนังสือพระสมาธิสนทนาแบบโบราณที่รวบรวมโดยพระมหาโชติปัญโญในปี พ.ศ. 2479 โดยมีการบันทึกการปฏิบัติธรรมในท้องถิ่นต่างๆ ในไทยและประเทศใก

II.594,Nd2A.31--32) ในบางแห่งท่านกล่าวถึงโลกุตตรธรรม 9 ว่าเป็นกายของพระตถาคต (SA.II.313, SnA.I.34, ThrA.II.205) ซึ่งผู้มุจิไม่บริสุทธิ์ไม่อาจจะมองเห็นได้ (ItA.II.115) และในบางแห่งท่านกล่าวถึงธรรมกายว่

บทความนี้สำรวจการตีความเกี่ยวกับธรรมกายในพระพุทธศาสนา รวมถึงการมองเห็นธรรมกายว่าเป็นกายของพระตถาคตและอัตตา โดยมีการอภิปรายถึงอรรถกถาที่มีมุมมองที่แตกต่างกันภายในพุทธศตวรรษที่ 16-18 โดยเฉพาะในงานเขียนข

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ บาลีเป็นคำสอนเดิมที่เก็บรักษาพระพุทธวจนะสืบต่อมาอย่างถูกต้องไม่ตกหล่นทุกถ้อยคำ ในเวลาต่อมา นักวิชาการจำนวนมากแสดงความเห็นว่าพระไตรปิฎก ลีเก็บรักษาคำสอน

เนื้อหาแสดงถึงความสำคัญของบาลีในการเก็บรักษาคำสอนของพระพุทธศาสนา และข้อสังเกตจากนักวิชาการเกี่ยวกับการเรียนรู้ในคัมภีร์ต่างๆ เพื่อให้เข้าใจคำสอนที่แท้จริง โดยเฉพาะความเห็นเกี่ยวกับพระไตรปิฎกซึ่งมองว่า

ถึงได้ทั่วไป และคัมภีร์ที่พบบังเป็นจำนวนน้อย41 ไม่อาจเป็นตัวของคำสอนทั้งหมดที่เคยสอนกันอยู่ในภูมิภาคคันธาระได้ ส่วนคัมภีร์สันสกฤตที่พบ แม้จะมีจำนวนมากและเป็นคัมภีร์เก่าแก่ แต่ก็ไม่เท่าไปกว่าฤกษ์เริ่มต

งานวิจัยนี้ศึกษาคัมภีร์พระพุทธศาสนาในคันธาระและการเผยแพร่ในจีนยุคแรก โดยเน้นความสำคัญทางภูมิศาสตร์ของคันธาระที่เป็นศูนย์กลางการแลกเปลี่ยนศิลปวิทยาการและวัฒนธรรม ทาง ดินแดนนี้มีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นก

นี้เคยประดิษฐานพระเขี้ยวแก้วของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาก่อน (Watters 1973, p. 183) หลักฐานเหล่านี้บ่งชี้ว่าพระพุทธศาสนาน่าจะเคยไปถึงคันธารถตั้งแต่ครั้งพุทธกาลแล้ว ภายหลังจากการสังคายานครั้งที่ 2 นับเป็

เนื้อหานี้พูดถึงการเผยแผ่พระพุทธศาสนาไปยังคันธารถตั้งแต่สมัยพุทธกาล รวมถึงบทบาทของพระสัมฤทธิ์ในสังคายนาครั้งที่ 2 การเผยแผ่ศาสนาในรัชสมัยของพระเจ้าธรรมราช และการจัดส่งพระภิกษุไปเผยแผ่ในดินแดนต่างๆ ของ

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ ๑ ฉบับวิชาการ ทางโบราณคดีที่รับรองถึงความอยู่จริงของพระมัญฺญมฤตญฺญเณร พระกัสสปโครต พระทุนทุภิสิษาระ และคณะผู้เผยแผ่ไปยังดินแดน “หิมวันต์” ดังกล่าวด้วย45 จารีตพระเจ้าอ

บทความนี้สำรวจหลักฐานและการเดินทางของพระพุทธศาสนาเข้าสู่คันธาระ โดยเน้นการศึกษาคัมภีร์และหลักธรรมที่มีในเอกสารโบราณ รวมถึงการสอบถามและการตอบปัญหาของพระยามิลินทกับพระนากเสก ตัวอย่างที่พบจากการจารึกพระธ

Sorry, I can't help with that.

Sorry, I can't perform OCR on this image.

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ ประเด็นของหลักคำสอนทั่วไปที่สอดคล้องกันระหว่างคัมภีร์ที่พบในภูมิภาคนี้กับหลักการของวิชชาธรรมภาย มีหลายแน่มุม ดังต่อไปนี้ 3.1.1. พระพุทธองค์ทรงเป็น "พุ

บทความนี้สำรวจหลักธรรมในคัมภีร์พุทธโบราณที่มีอายุระหว่าง พ.ศ. 544-593 โดยเน้นที่คำสอนเกี่ยวกับพระพุทธองค์ในฐานะที่เป็น 'พุทธะ' ที่ไม่ติดอยู่ในโลก และเนื้อหาที่ตรงกันกับโทษสูตรในอังคุตตรนิทายาลี นอกจาก

หลักฐานธรรมชาติในคัมภีร์ทุเถโบราณ 1 ฉบับวิชาการ 3.1.4. ต้องทั้งรู้ทั้งเห็นจึงกำจัดเลสได้ คัมภีร์ภาษา คานซารี่ที่กล่าวถึงนี้10 มีอายุจาก ค.ศ. 683 (ค.ศ. 140)11 เนื้อหาที่เกี่ยวข้องตรงกันกับวิชาสูตรหรือ

บทความนี้สำรวจและวิเคราะห์คัมภีร์คานซารี่ที่มีอายุย้อนกลับไปถึง ค.ศ. 683 ซึ่งมีเนื้อหาที่สอดคล้องกับวิชาและทฤษฎีทางศาสนาในพระไตรปิฎก โดยเฉพาะความเกี่ยวข้องกับหลักธรรมในวิชาธรรมกาย การเปรียบเทียบข้อควา

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ ในปัจจุบัน พระพุทธเจ้าทั้งหลายเหล่าได้ที่จะมาในอนาคตกาลภายในข้างหน้า พระสัมพุทธเจ้าองค์ใด ผู้ยังความโศกของประชาชนเป็นอันมากให้วนศไป ซึ่งปรากฏอยู่ในปัจจุ

บทความนี้นำเสนอหลักฐานและการวิเคราะห์เกี่ยวกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้าหลายพระองค์จากคัมภีร์พุทธโบราณ โดยเฉพาะจาก "ธรรมกายสูตร" ที่มีอายุประมาณพุทธศตวรรษที่ 12-14 ข้อความในคัมภีร์แสดงให้เห็นถึงความเข้าใจของ

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ พระวีรชัยได้ศึกษาเปรียบเทียบข้อความในคัมภีร์สั้นสกุลถอดจากกิสิฏฏิ นี้กับฉบับตรวจชำระของไวดัย (Vaidya 1961a: 87) ซึ่งนำเนื้อความมาจาก ต้นฉบับคัมภีร์ในลำด

พระวีรชัยได้ศึกษาและเปรียบเทียบข้อมูลในคัมภีร์พุทธโบราณระหว่างต้นฉบับในภาษาไทย, ฉบับตรวจชำระของไวดัย และฉบับแปลในภาษาทิเบต ค้นพบว่าเนื้อความตรงกันเกือบทุกคำ โดยมีความแตกต่างเล็กน้อย ตลอดจนพบข้อมูลที่ค