การศึกษาอายุคัมภีร์และการรายงานผลงานวิจัย : หน้า 69/604

ตามที่นิยมกันในงานวิจัยการตะวันตก17-29 B.C. ดังนั้นในงานวิจัยนี้แทนที่จะบวกตัวเลข 543 เข้าไปในปี ค.ศ. ที่เขาระบุไว้ตามวิธีข้างต้น (ซึ่งจะกลายเป็น พ.ศ. 514-526 ผิดไปจากความเป็นจริง) จึงใช้ข้อมูลจากคัมภิร์ต้นแหล่งเองคือ พ.ศ. 454-466 อย่างไรก็ดีในการประเมินอายุคัมภิร์ที่ค้นพบในงานวิจัยนี้ยังต้องถือเอายูกับวิชาการผู้ตรวจชำระคัมภิร์นั้นๆ หรือผู้ที่ได้รับมอบหมายให้ทำการวิเคราะห์อายุคัมภิร์บนพื้นฐานของรูปแบบอักษร (Palaeographic background) ในคัมภิร์นั้นๆ ระบุไว้เป็นหลัก แต่เนื่องจากนักวิชาการแต่ละท่านมีวิธีการและอัธยาศัยในการประเมินอายุคัมภิร์ไม่เหมือนกัน จึงเป็นไปได้ที่จะประเมินอายุของคัมภิร์ชุดเดียวกันหรือชิ้นเดียวกันจะแตกต่างกัน หรืออาจดูขัดแย้งกันได้บ้าง ดังนั้นในการศึกษา วิเคราะห์ข้อมูล หรือรับทราบผลการวิจัยจึงต้องคำนึงถึงความจริงข้อนี้เสมอว่า อายุคัมภิร์ที่แสดงไว้นั้นเป็นเพียงตัวเลขโดยประมาณเท่านั้น 1.6. การรายงานผลงานวิจัย การรายงานผลงานวิจัยฉบับนี้เป็นผลมาจากงานวิจัยยอดหลายชิ้นดังกล่าวมาแล้ว โดยนำมาเฉพาะเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับภาพรวมของโครงการวิจัยตามประเด็นปัญหาและวัตถุประสงค์ที่กล่าวไว้ข้างต้นเท่านั้น (ดู 1.2 และ 1.5ก) สำหรับส่วนอื่นที่เป็นข้อมูลหรือลักษณะเฉพาะของงานวิจัยย่อยแต่ละชิ้น 25 ตัวอย่างงานวิชาการที่อธิบายเรื่องเวลาของพระพุทธองค์ เช่น Bechert 1982, Cousins 1996