หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์ทฤพุทธโบราณ : หน้า 62/604

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์ทฤพุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ 5.5.9. “นคราย” วัดภูใหม่ศิริมงคล กำปงจาม คัมภีร์ใบลาน 1 ผูก 64 หน้า อักษรเขมร ภาษาเขมร 5.5.10. “กายนคร” วัดธิบดี เสียมเรียบ คัมภีร์ใบลาน 1 ผูก 88 หน้า อักษรเขมร ภาษาเขมร 5.5.11. “พระคุณแก้วปิฎก” (พ.ศ. 2487) องค์การการศึกษาและอนุรักษ์ใบลานเขมร คัดลอกจากฉบับของวัดเกาะจันทิลเลย์ พนมเปญ คัมภีร์ใบลาน 1 ผูก 88 หน้า อักษรเขมร ภาษาเขมร 5.5.12. “มณฑรรัตตร” (พ.ศ. 2491) วัดภูใหม่ศิริมงคล กำปงจาม คัมภีร์ใบลาน 8 ผูก 326 หน้า อักษรเขมร ภาษาเขมร 6. ต้นฉบับคัมภีร์ลายมือเขียน (Manuscripts) ที่พบในคณะธาระและเอเชียกลาง 6.1 คัมภีร์ภาษาคานธารา^23 ในเขตคันธาร 6.1.1. คัมภีร์คานธารในชุดของหอสมุดแห่งชาตอังกฤษ (British Library collection) อายุตุพทธศตวรรษที่ 6 <footnote> 23. “คานธาริ” เป็นภาษolaเก่าแก่กว่าหนึ่งที่ใช้กันในท้องถิ่นระหว่างออกเสียงเหนือของอินเดีย เดิมเรียกกันว่า “ภาษาปากฏของดินแดนตะวันตกเฉียงเหนือ” (Northwestern Prakrit) เพราะเป็นภาษาหนึ่งในกลุ่มภาษาปรากฤฏ แต่ลักษณะเฉพาะของภาษาที่ใช้ในดินแดนตะวันตกเฉียงเหนือของอินเดียเป็นหลัก ต่อมา Sir Harold Bailey ได้เสนอให้เรียกชื่อว่า ภาษา “คานธาริ” เนื่องจากเป็นภาษาที่ใช้กันในแดนดินแดนที่เป็นแคว้นคานธาระโบราณ ชื่อจึงเป็นที่ยอมรับของนักวิชาการนับแต่นั้นมา (Bailey 1946)