มังคล : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 16 / 31

ประโยค๕ - มังคลติลทื่นนี้แปล เล่ม ๔ หน้า ๔๒ บุคคลนี้ เป็นผู้มีปฏิภาณด้วยญาณนั้น อีกอย่างหนึ่ง เขาปฏิบัติอยู่ ซึ่งกิ…

บทความนี้นำเสนอความเข้าใจเกี่ยวกับบุคคลที่มีปฏิภาณและการปฏิบัติตนอย่างประโยชน์ โดยมุ่งเน้นไปที่คุณลักษณะของผู้ที่มีญาณและการประพฤติตนอย่างปกติ รวมถึงความแตกต่างระหว่างการเป็นคนหัวดื้อและการมีจิตใจสงบ

ประโยค ๕ มังคลัดตา ปันนี้แปล เล่ม ๔ หน้า ๔๓ ถกว่าวด้วยความสันโดษ [๒๓] ความสันโดษด้วยปัจจัยตามมีตามได้ ชื่อว่า สนุ…

บทความนี้กล่าวถึงความสันโดษ ซึ่งเป็นคุณธรรมที่สำคัญในพระพุทธศาสนา โดยเน้นหลักการพื้นฐานว่า ความสันโดษเกิดขึ้นจากการยินดีในปัจจัยที่มีอยู่และความพอใจในสิ่งที่ตนเองมี การศึกษาถึงองค์ประกอบของสันโดษและบท

ประโยค - มังคลัตถทีนี้แปล เล่ม ๔ หน้า ๔๔ อยู่เท่านั้น ไม่ปรารถนาปัจจัยอื่นไปจากปัจจัยนั้น ละความเป็นคนมัก มากเสีย …

บทความนี้เกี่ยวกับการแปลความหมายของคำสอนในมังคลัตถที โดยเน้นไปที่การสัมผัสปัจจัยที่มีอยู่และการละความชื่นและริษยาในอิฏฐารมณ์และอณิฏฐารมณ์ พระผู้มีพ…

ประโยค๕- มังคลดํากับนี้แกเผยเล่น๔ หน้า๖๓ ถึงเป็นปัจจัยหยาบเป็นต้นนั้นเองมีหรือ ?" มีคำว่า "ข้ออันจริง." แม้ถึงกระน…

บทความนี้กล่าวถึงปัจจัยหยาบและปัจจัยต่างๆ ที่มีอยู่ในศาสตร์ของพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะการชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของความสนใจและการใช้อธิศรในการศึกษาทางธรรม. การวิเคราะห์เรื่องของวัตถุที่ล่อและความเข้าใจในธ

ประโยค ๕๖ - มังคลัตถีพินิจแปล เล่ม ๔ หน้า ๔๘ ไม่ดีคำตาม เธออ่อนยังอัดภาพให้เป็นไปด้วยอิวานั้นเท่านั้น ไม่ปรารถนาวิวอื…

การอธิบายเกี่ยวกับอาการของภิกษุในธรรม โดยสื่อถึงการพัฒนาทางจิตใจและการยกฉลากสันโดษ การใช้สภาวะต่างๆ ในการฝึกปฏิบัติธรรม ลักษณะของภิกษุผู้ประสบอาการเจ็บป่วยและการแบ่งปันกับภิกษุที่มีความสัมพันธ์กัน ตลอ

ประโยค - มังคลัตถทีนี้แปล เล่ม ๔ หน้า ๔๙ สมณธรรมอยู่ ย่อมเป็นผู้ซื่อว่าผันโดนแท้ อาการของภิกษุนั้นชื่อว่า ยกพลสัน…

บทความนี้สำรวจคุณสมบัติของภิกษุที่แสดงถึงสันโดษที่แท้จริง ซึ่งรวมถึงการตรวจสอบบิณฑบาตและเสนาสนะที่เหมาะสมสำหรับพระอรหันต์ เน้นการที่จะไม่ยึดติดกับสิ่งที่ดีกว่า แต่อยู่ในสิ่งที่มีอยู่ การฝึกสมาธิและการ

ประโยค - มังคลัตถิปีนี้แปล เล่ม ๔ หน้าที่ 51 [๒๕๕] อรรถกถาลามัญญสูตรเป็นต้น เห็นแปลกัน นิดหน่อย. เมื่อรรถกถาสมัญญ…

เนื้อหาเกี่ยวกับอรรถกถาลามัญญสูตรซึ่งอธิบายถึงแนวคิดเรื่องความสันโดษที่ได้จากลาภต่าง ๆ และความเหมาะสมกับสิ่งที่มีอยู่ในความเป็นจริง โดยเฉพาะการไม่ถือเอาลาภมากเกินไป และการประพฤติในความเป็นคนพอเพียง โด

ประโยคและข้อความที่อ่านได้จากภาพมีดังนี้: ประโยคสั้นๆ - มังคลิกลดนี้นี้แปล เล่ม ๔ หน้า ๕๒ สนทนาภูโล ว โดตี ดังนั้น ในอรรถถากงมคลสูตรนี้ว่า ท่านกล่าวไว้ว่า “ได้จ…

บทความนี้นำเสนอการศึกษาเกี่ยวกับอรรถถากในมังคลิกลดเล่ม ๔ โดยเน้นที่จวรมี่และภิญญาในสูตรต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง. การอธิบายและการตีความส่งผลต่อความเข้าใ…

ประโยค - มังคลัจฉบับนี้นั้นแปล เล่ม ๔ หน้า ๕๓ ในอรรถกถามงคลสูตรนี้ ท่านกล่าวไว้ว่า " ทำเภสัชด้วย น้ำมัน จากมือของ…

ในอรรถกถามังคลสูตร เล่ม ๔ หน้า ๕๓ วิเคราะห์ถึงการทำเภสัชโดยใช้น้ำมันจากมือของภิกษุ พร้อมอธิบายถึงธรรมะและความสำคัญ…

ประโยคสิง - มังคลตกที่นี้นิเล่นว่า "อนักภิกษุผู้มบริจา 8 ห้อมีค่อยและเข็มไวในผ้ากรองน้ำ เก็บไว้ในมาตรแล้วกล่องมาตรบน …

เนื้อหานี้พูดถึงความสำคัญของสันโดษในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะในหมู่ภิกษุที่มีการบริจาค 8 ข้อ รวมถึงการทำความเข้าใจเกี่ยวกับสันโดษในรูปแบบต่างๆ ที่มีอำนาจในการกระทำตามคำลำและตามสมควร รวมถึงการอธิบายถึงการเ

ประโยค - มังคลัตถีนี้คือ เล่ม ๔ หน้า ๕๗ [๓๐๕] อรรถกถาสังสิตสูตร และจตุคูณนิบาล อังตุตรนิกาย ว่า " ก็ความสั้นโดยในจ…

เนื้อหานี้เสนอหลักการเกี่ยวกับความสั้นในจิวร์ซึ่งแบ่งออกเป็น 20 ประเภทที่แตกต่างกัน เช่น สันโดนในการศรีกและการเดินทาง นอกจากนี้ยังมีการพูดถึงการปฏิบัติที่เหมาะสมของพระสงฆ์ที่อยู่ในพรรษา บทความนี้ตีควา

ประโยค๕ - มังคลิตามปีนี้แปล เล่ม ๔ หน้า ๕๘ มาไหว้พระเถระ. พระเถระกล่าวว่า "อะไร ? ผู้มีอายุ" ท่านตอบว่า "ท่านผู้…

บทนี้เล่าเกี่ยวกับการเข้าไหว้พระเถระที่มีความหมายถึงการค้นคว้าความรู้และการฝึกจิต โดยนำเสนอการสนทนาระหว่างพระเถระกับผู้มีอายุที่มีความต้องการให้เข้าใจถึงการใช้ชีวิตและการฝึกจิต เพื่อความเจริญในทางธรรม

ประโยค ๕๕ มังคลัตถทีนี่แปล เล่ม ๔ หน้า ๕๙ ถือเอาผ้าบังสุกุล ที่เขาเอ่ (สรีระ) นางปุณณทาสีทิ้งแล้ว จากป่าช้า ทรงทำกร…

เนื้อหาเกี่ยวกับการแปลประโยคที่ ๕๕ ของมังคลัตถที ว่าด้วยการใช้ผ้าบังสุกุลในการบรรลุธรรม โดยมีพระมหาเถระที่เข้าใจถึงความบริสุทธิ์ของวัสดุ และผลง…

ประโยค - มังคลัตถีกบนี้นี้แปล เล่ม ๔ หน้าที่ ๖๐ ของคนโน้น " แล้วเที่ยวไปตามลำดับประตู ชื่อว่า โลลูปวิวรรชน- สันโดด…

เนื้อหาเกี่ยวกับการทำความสะอาดจีวร โดยมีการอธิบายเกี่ยวกับการที่ทั้งผู้ทำและวัสดุที่ใช้มีส่วนในการพัฒนาจิตใจ ผ่านขั้นตอนต่าง ๆ ของการทำงาน ซึ่งรวมถึงการกำหนดปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพของการทำงาน ปลำดับแล

ประโยค ๑ มังคลติดตามนี้เป็นแปล เล่ม ๑ หน้า 61 ที่บุคคลนำวางไว้ที่ถนนเป็นต้น หรือที่ศาลพารักษ์ หรือที่บุคคลนำวางไว้…

บทความนี้กล่าวถึงการปฏิบัติตามหลักธรรมในพระพุทธศาสนา เช่น การใช้ผ้าและอุปกรณ์ต่างๆ ในการฝึกปฏิบัติ โดยเน้นถึงความเหมาะสมในการใช้องค์ประกอบที่มีอยู่ ไม่ว่าจะเป็นน้ำอ้อม หรือการใช้สีต่างๆ เพื่อหลีกเลี่ย

ประโยค๕ - มังคละลักษณะนี้นี้เปล่า เล่ม ๔ หน้า ๖๒ จนกว่าจะมา ก็ควร, เมื่ออันเตวาสิกเป็นต้นพอมาถึงแล้ว ควรให้ (ที่เดี…

บทความนี้นำเสนอการอธิบายฐานในบริบทของปรัชญาชั้น โดยมีการอภิปรายเกี่ยวกับการอธิบายวิธีในการสละและการมีสาราณียธรรม ในกรณีที่มีการอิจฉาและความสัมพันธ์ทางสังคม สำหรับกิจกรรมต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการบิณฑบ

ประโยค ๕ - มังคลติดตามนี้แปล เล่ม ๔ - หน้าที่ ๖๔ อุปกรณ์อย่างนี้ว่า " เราบริโภคินหมดแล้ว จักตามรักษาสมณะธรรม" ดังนี…

ในหลักการของพระพุทธศาสนา การบริโภคต้องเป็นไปอย่างมีสติและไม่ตระหนี่ โดยเฉพาะในฐานะภิกษุ การรับประทานอาหารควรคิดถึงเหตุผลที่ว่าเป็นการรักษาธรรมชาติและลดความทุกข์ การมีสันโดษในชีวิตคือการยินดีและพอใจในส

ประโยค๕๕ - มังคลิดกัปนี้นี้แปล เล่ม๔ หน้า๕๕ อยากได้วั๊คดูแม่ทั้งหมด เพราะเหตุนี้ ภิกษุผู้ทรงผมตั้งสุดเป็นวัตร ยอมทำ…

ข้อความในหน้านี้กล่าวถึงการปฏิบัติของภิกษุที่มีการกำหนดเวลาในการตรึกและการแสวงหาความรู้ ข้อความชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการมีสมาธิและการระลึกถึงธรรม ในการทำความเข้าใจเกี่ยวกับการดำเนินชีวิตของภิกษุและ

ประโยค๖ - มังคลิดกถาเขียนนี้แปล เล่ม ๔ หน้า 66 พระอรรถกถาจารย์ จึงกล่าวว่า กุมมูลฐานสีแสดา คมน์ ดังนี้ เพราะเหตุนี้…

บทความนี้กล่าวถึงการแปลจากมังคลิดกถาที่เขียนโดยพระอรรถกถาจารย์ เกี่ยวกับแนวทางการเข้าใจการปฏิบัติของภิกษุที่มีสีไม่เป็นที่รัก และกา…

ประโยค - มังคลดาบทนี้แปล เล่ม ๔ หน้า ๖๘ ภิกษุ ย่อมตรีกว่า "วันนี้เราจักเที่ยวบิณฑบาต ณ ที่ไหนหนอเเล" เมื่อพระเถระ…

บทความนี้กล่าวถึงการบิณฑบาตของภิกษุในฐานะแห่งการดำเนินชีวิตและการพิจารณาในพระธรรม โดยมีพระอรรถกถาจารย์ให้คำอธิบายเกี่ยวกับความคิดและการตอบสนองของภิกษุที่พึงมีในกิจกรรมบิณฑบาต ซึ่งยืนยันว่า การรู้จักพอ