บุตรช่างกัลลก ในอรรถกถาศิลาลชาดก : หน้า 137/174

ประโยค - มังคลัตถีเทินเป็นแปล เล่ม ๕ หน้า 137 เรื่องบุตรช่างกัลลก มาบนอรรถกถาศิลาลชาดก ในปฐมวรรค ทุกนิบาต [เรื่องทุจราบูชา] [๕๕๓] ในอดีตกาล ในกรุงพาราณสี ยังมีพระราชาพระนามว่า กิฏวาสะ พระราชโอรสของพระองค์ พระนามว่า ทุจราภา เป็น อุปราช แต่ในกาลที่พระโอรสองค์นั้นประสูติ พวกโหรผู้ทำนาย ลักษณะท่านบอกว่า " ขอตะ พระราชโอรสนี้ ไม่ได้บ่าวครึม จักล้นพระชนม์." ฝ่ายพระราชา รับสั่งให้สร้างสะโบกธนูไว้ที่ฝ่ายพระนคร ทั้ง ๔ และในที่นั่น ๆ ในกรุงในพระนคร เพราะทรงกลัวพระราช- โอรสองค์นั้น ไม่ได้บ่าวครึมแล้ว จะล้นพระชนม์ รับสั่งให้ทำใน ในที่ทั้งหลายทาง ๕ แห่ง ให้ตั้งธนูให้ดงชะนำควรดื่มไว้ (ทุก แห่ง) ภายหลังวันหนึ่ง อุปราช เมื่อจะดื่มไปสู่พระราชอุทยานแต่เช้า ตรู ทรงเห็นพระปิ่นฉกพระในระหว่างทาง.. ฝ่ายมาท่าน เห็นพระปิ่นฉกแล้ว ก็นิมสรา สรรเสริญ พระปิ่นฉกพระนั้นเทียว และประคองอัญชลีพระปิ่นฉกพระนั้น อุปราชนั่น ก็รู้ว่า " ชนเหล่านี้ ไปกับคนนั้นเรา ย่อม ไหว้ว สรรเสริญ ประคองอัญชลีพระสมณฑโลนนี้" ดังนี้แล้ว เสด็จ ลงจากช้าง รับบาตรจากมือพระปิ่นฉกพระแล้ว ทั้งบนพื้นที่ดิน ย่ำ ๑. ชาตกุฎกถา. ๓/๕.