ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - มังคลัตถิเป็นแผล เล่ม ๕ หน้า 141
พระราชานั้นนำเหนียว เสด็จไปยังพระราชนั่น ด้วยเพศแห่ง
มหาโพธิ กราบบังคมทูลว่า "ขอเดชะ ข้าพระพุทธเจ้า เห็นนคร ๓
นครมั่งคั่ง ข้าพระพุทธเจ้า จึงจริงซาบดีใจในพระนครเหล่านั้น
ให้ได้ด้วยอานุภาพของตน แล้วถวายแต่ได้พบพระบารมี ได้ฝ่พระบาท
ควรรีบเสด็จไปอย่าเนิ่นช้า" ดังนี้แล้ว เสด็จกลับไปสู่ที่ของพระองค์
ที่เดียว
พระราชา ผู้เป็นไปในอำนาจของความโลก ตรัสว่า "ดีละ"
ดังนั้นแล้ว เมื่อไม่สามารถจะทรงชักถามว่า ท่านคือใคร ? หรือว่า
ท่านมาจากไหน ?" ด้วยอาณภาพแห่งทั่วสักกา จึงดำริส่งให้เรียก
หมู่อมาตยมาเฝ้า ตรีสล่าวความนั้น แก่มาที่ยังนั้น อาจมย์
ทั้งหลาย ตรวจตราทั่วพระนคร ก็ไม่เห็นนามพน่นั้น พระราชา
ทรงดึงความโมหันต์ ทรงดำริจับ ๆ ว่า "ราชสมบัติ ในพระนคร
ทั้ง ๓ สงายายเสียแล้ว เราร่อมเป็นผู้เสื่อมใหญ่."
ด้านนั้น ความเร่าร้อนในพระสรีระ ก็เกิดขึ้นแก่พระองค์
ผู้ทรงอยู่ได้อำนาจตนทน. เมื่อพระสรีระ อันความเร่าร้อนเผาอยู่
โลภิตชิดขั้วพิกลพิการ ยังพระอุธให้ป่วน เกิดขึ้นแล้ว คาถนะ
หนึ่งเข้า ภาชนะออก. พวกเทพไม่อาจเพื่อจะแก้ไขได้.
ในกาลนั้น พระโพธิสัตว์ เรียนศิลปะจากนครศักดิลา มา
สู่สำนักมารดิบในพระนครพรานสี สัจจข่าว (ประชวก) ของ
พระราชา ประสงค์จะถวายการรักษาพระราชา เข้าไปสู้พระองค์
. โโล่ตปุปบุญทิกา อาพาหมี่อั้นเล่นไปแห่งโลติฤติเป็นสมุจุฐาน คืออาเจียนเป็นโลติต.