การแก้กรรมและความโศก : หน้า 120/174

ปรโยคฺ - มังคลดิตํปนีฉนเล่ม ๕ หน้า ๑๒๐ [ แก้กรรม ] บรรดาเทหล่านั้น เบาว่า อฏฐภูมิ โก ว่า มึอำน้ำอัน บุคคลคัดนั้น ตกลงกลเป็น๗ ชั้นแล้ว จะประสานให้ถือเป็นดังเดิม ไม่ได้ฉันใด ความเศร้าโศกเนื่อง ๆ แม้ของผู้เทดตามโศกดังชะผู้ล่วงลับ ไปแล้วนั้น ย่อมสำเร็จผลเหมือนฉะนั้นแน่นอน เพราะคนที่ตายแล้วใคร ๆ ไม่อาจเพื่อให้เป็นฉันอีก คนมีฤทธิ์เท่านั้น พึงอาจประสานหม้อ ที่แตกแล้ว ด้วยอานุภาพแห่งฤทธิ์แล้วให้เต็มด้วนได้ แต่อาจที่ทำ กลกริยายแล้ว ใคร ๆ ไม่อาจจะทำให้กลืนคืนเป็นปกติได้ แม้ว่ กำลังฤทธิ์แล้ว [ ๒๕๕ ] ท้าวสักกะ ทรงสรรค์ธรรมกถาของชนทั้งหลายแล้ว ทรง เลือกใส่ คำว่า “จำเดิมนี้ไป” พวกท่านอย่าทำงานด้วยมือ ของตนเลย เราเป็นท้าวสักกเทวราช จักทำตนเอง ๗ ใม่มีปริมาณ ไว้ในเรือนของท่านทั้งหลาย ท่านทั้งหลาย จงให้ทาน รักษาศีล เข้า จำอุปสมฌก์ ดังนี้แล้ว ทรงกระทำเหมือนอย่างนั้นแหละ เสด็จ ไปสู่สถานของพระองค์แล้ว ’ชนทั้ง ๕ หล่านั้น กลับได้ทรัพย์บำไม่อ้วน ซึ่งมีความไม่พอรา- โศกเป็นมูล ด้วยประกาศนี้ ฝ่ายพระศาสดา ครั้งทรงนำ้อคัดวัดฉันมา เพื่อจะนำออกซิ่ง ความโศกของกุมพีคนหนึ่ง มีบุตรตายไปแล้ว จึงทรงประกาศอัศจรรย์ ทั้งหลาย ในที่สุดแห่งลอจะ กุฏิพบ่น บรรเทาความโศกได้แล้ว เป็นพระโศภาพับ.