ข้อความต้นฉบับในหน้า
ปรโยคฺ - มังคลดิตํปนีฉนเล่ม ๕ หน้า ๑๒๐
[ แก้กรรม ]
บรรดาเทหล่านั้น เบาว่า อฏฐภูมิ โก ว่า มึอำน้ำอัน
บุคคลคัดนั้น ตกลงกลเป็น๗ ชั้นแล้ว จะประสานให้ถือเป็นดังเดิม
ไม่ได้ฉันใด ความเศร้าโศกเนื่อง ๆ แม้ของผู้เทดตามโศกดังชะผู้ล่วงลับ
ไปแล้วนั้น ย่อมสำเร็จผลเหมือนฉะนั้นแน่นอน เพราะคนที่ตายแล้วใคร ๆ
ไม่อาจเพื่อให้เป็นฉันอีก คนมีฤทธิ์เท่านั้น พึงอาจประสานหม้อ
ที่แตกแล้ว ด้วยอานุภาพแห่งฤทธิ์แล้วให้เต็มด้วนได้ แต่อาจที่ทำ
กลกริยายแล้ว ใคร ๆ ไม่อาจจะทำให้กลืนคืนเป็นปกติได้ แม้ว่
กำลังฤทธิ์แล้ว
[ ๒๕๕ ] ท้าวสักกะ ทรงสรรค์ธรรมกถาของชนทั้งหลายแล้ว ทรง
เลือกใส่ คำว่า “จำเดิมนี้ไป” พวกท่านอย่าทำงานด้วยมือ
ของตนเลย เราเป็นท้าวสักกเทวราช จักทำตนเอง ๗ ใม่มีปริมาณ
ไว้ในเรือนของท่านทั้งหลาย ท่านทั้งหลาย จงให้ทาน รักษาศีล เข้า
จำอุปสมฌก์ ดังนี้แล้ว ทรงกระทำเหมือนอย่างนั้นแหละ เสด็จ
ไปสู่สถานของพระองค์แล้ว
’ชนทั้ง ๕ หล่านั้น กลับได้ทรัพย์บำไม่อ้วน ซึ่งมีความไม่พอรา-
โศกเป็นมูล ด้วยประกาศนี้
ฝ่ายพระศาสดา ครั้งทรงนำ้อคัดวัดฉันมา เพื่อจะนำออกซิ่ง
ความโศกของกุมพีคนหนึ่ง มีบุตรตายไปแล้ว จึงทรงประกาศอัศจรรย์
ทั้งหลาย ในที่สุดแห่งลอจะ กุฏิพบ่น บรรเทาความโศกได้แล้ว
เป็นพระโศภาพับ.