วิถีธรรม : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 6 / 8

ประโยคสุทธิ์- วิถีธรรมธรรมหาแผน ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้า 102 ที่พึงได้โดยอาศัยทั้งปวง ด้วยอำนาจปาฏิหาริย์ ตั้งแต่ตั้งค่านู…

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการเข้าใจในวิปัสสนาและอุทธพยานูปสัญญา โดยพระโโยคูสามารถบรรลุถึงสัมสมบูรณ์ได้จากความเพียร โดยมีการพิจารณาความปรวนแปรของธรรมที่เกิดขึ้นต่อหน้า รวมถึงกระบวนการทำความเพียรเพื่อเข้าถึ

ประโยค- วิถีธรรมรรแปลภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) หน้าที่ 108 ด้วยการเห็นความเสื่อมไปโดยปัจจัย ปฏิรูปาปฏิจสมุจฌานที่เป็นอัน …

ในบทนี้นำเสนอการเข้าใจในการเห็นความเกิดและความเสื่อมไปตามปัจจัย เช่น ปฏิรูปาปฏิจสมุจฌาน และความรู้เกี่ยวกับธรรมต่างๆ ที่มีการเกิดและเสื่อมลง โดยยกตัวอย่างถึงความสัมพันธ์ของเหตุและผล โดยอธิบายว่าธรรมที

ประโยคสฺ - วิถีธรรมกรรมแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 110 ทั้งยังปรากฏว่าเป็นของไม่เป็นสาระ (คือไม่จริง) และไม่สมแก่…

บทความนี้สำรวจความเข้าใจในธรรมกรรมและวิปัสสนา โดยอธิบายถึงความสำคัญของการปฏิบัติที่ถูกต้องและการเข้าถึงความจริงในอารมณ์ต่างๆ ผ่านกรรมที่เกิดขึ้น รวมถึงการแนะนำให้ปฏิบัติตนตามคำสอนของครูร วีสานญาณเพื่อ

ประโยค - วิถีธรรมแปล ภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) หน้า 122 พุทธ (รู้ไว้ในและคุณ) เมื่อลูปปลิวเสมอเป็นต้นเกิดขึ้นแล้ว ย่อม กำห…

เนื้อหาสำรวจธรรมะเกี่ยวกับการพิจารณาความไม่เที่ยงและอนัตตาในทุกสิ่ง โดยเฉพาะการเข้าใจว่าโอกาสต่าง ๆ ไม่ใช่ของเราและไม่มีอัตตา ช่วยให้เกิดความเข้าใจและไม่หวั่นไหวต่อความเปลี่ยนแปลงในชีวิต สนับสนุนการพิ

ประโยค - วิถีธรรมรรมแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าที่ 123 (คือรู้เท่า) ฐานะ (ที่ตั้งที่เกิดอุปิโรคลา) ๑๐ นี้ พระโยคาจา…

ในบทนี้ได้แสดงให้เห็นถึงการเข้าใจและการกำหนดทางของพระโยคาจารย์เมื่อไม่ถึงซึ่งความฟุ้งซ่าน โดยได้เน้นถึงอุปิโรคทั้ง ๑๐ ประการและการใช้ญาณในการดำเนินตามวิถีของวิปัสสนา การกำหนดนามรูปและปัจจัยที่เกี่ยวข้

ประโยค - วิถีธรรมกรมแปล ภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) หน้า 135 ข้อว่า "อารมณ์มนุษย์แยแวน อุโล เอวาวุธนา" - กระจิราบ ที่กำหนดอา…

บทความนี้สรุปการวิเคราะห์ว่าอารมณ์มนุษย์มีลักษณะเฉพาะโดยมีความแตกดับเป็นปกติ ทั้งในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต ตามที่พระโพธิญาณได้กล่าวไว้ ความเข้าใจเกี่ยวกับการกำหนดอารมณ์ทั้งสองส่วนให้อยู่ในสภาพเดียวกันช

ประโยคสรุป - วิถีธรรมรรลุภาย ภาค 3 ตอน 2(ตอนจบ) - หน้าที่ 142 เมื่อเธอเห็นอยู่นั้น ภถูปฏิญาณญาณอย่างเมีงเกิดขึ้นในขณะนั้น…

บทสรุปนี้พูดถึงเรื่องของกิยภฏิญาณญาณและความกลัว โดยเน้นว่ากิยภฏิญาณญาณนั้นไม่ใช่เรื่องที่ต้องกลัว สังขารทั้งหลายที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป แสดงให้เห็นว่าเป็นเพียงการวิจารณ์เกี่ยวกับความตายและอนิจจั

ประโยค- วิถีพระราช - วิถีธรรมรวมแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้า ที่ 146 วิถีที่น่าเชื่อถือโดยรอบ เมื่อเธอเห็นอยู่ย่างนั้น ญาณชื่อ…

บทนี้พูดถึงการเข้าใจถึงภัยและความเสี่ยงที่เกิดจากการปฏิบัติในชีวิต เช่น อุปปทนะ, รังสีต่างๆ ที่เกิดจากกรรม และธรรมะที่เป็นการหลุดพ้นจากความทุกข์ การทำความเข้าใจเกี่ยวกับปัญญา โดยแสดงให้เห็นถึงภัยของคว

ประโยค - วิถีธรรมแปรเปลี่ยน ภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) หน้าที่ 150 ต้น เป็นไวพจน์ของนิมิตตะแหมาย เพราะฉะนั้นท่านจึงกล่าวว่า…

ในตอนสุดท้ายนี้ได้กล่าวถึงวิธีการเห็นและรับรู้ซึ่งเป็นเรื่องของปัญญา โดยมีการแสดงอานิสงส์แห่งทิพย์และผลกระทบของสิ่งที่น่ากลัวที่มีอยู่ในธรรม สิ่งที่เราเห็นทั้งหลายมีที่มาและผลกระทบต่อจิตใจ ซึ่งเชื่อมโ

ประโยคสรุป - วิถีธรรมรวมแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าที่ ๑๕๔ นวานปิสา ก์เพราะยัง (ความคิดเห็น) โทษในสังขารเหล่านั้นแหละ ให…

บทนี้ถ่ายทอดความคิดเกี่ยวกับนิพพานและความหลุดพ้นจากสังขาร โดยกล่าวถึงความเบื่อหน่ายในชีวิตจากสังขาร รวมถึงการพยายามหลุดพ้นจากสิ่งที่ติดกันอยู่ภายใน ความเข้าใจในแนวคิดนี้สำคัญต่อการดำเนินชีวิตในทางธรรม

ประโยคสรุป - วิถีธรรมรรฺแปล ภาค ๑ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้า 156 ยอมเห็นได้ว่ามันเป็นทุกข์ โดยเหตุทั้งหลายเช่นว่า อธิษฐานปฏิพานโต…

ในบทนี้จะเน้นไปที่การทำความเข้าใจและยอมรับว่าชีวิตนั้นมีทุกข์ผ่านหลายปัจจัย เช่น ความเจ็บป่วย ความเป็นอุปสรรคต่างๆ และสิ่งที่ทำให้เกิดความทุกข์ทั้งหลาย เช่น โรคภัยและสิ่งชั่วร้าย เพื่อโปร่งใสในชีวิต ป

ประโยคส- วิถีธรรมรถแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าที่ 159 (ที่ผ่านมา) ตั้งแต่ทางท่อนปลายออกแล้วสูบแขนขึ้น แกว่ง(ู)เหนือ…

บทนี้ใคร่ครวญถึงการเปรียบเทียบในวรรณกรรมที่เชื่อมโยงกับความเป็นจริงในชีวิต ผ่านการใช้ภาพของงูและการปล่อยเพื่อสร้างความเข้าใจในหลักธรรมต่าง ๆ จากปรัชญาแห่งพระโยคและแนวทางการดำเนินชีวิตที่แสดงถึงการเข้า

ประกอบ - วิถีธรรมรวม แปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 161 [สังฆารูปขาณาญ] [กำหนดสูตรตา ๒ วิธี] พระโหราวเป นั่น คร…

ในตอนนี้ของการแปลภาค ๓ ตอน ๒ กล่าวถึงการกำหนดสูตรตาถึงสองวิธีและสี่วิธีโดยพระโหราวเป การมองเห็นตัวตนและสัตว์ในความเป็นบริบูรณ์ (สภาพแวดล้อม) ของตนเองเป็นสิ่งที่ไม่เห็นได้ และความว่างเปล่าเป็นการแสดงออ

ประโยคสม- วิถีธรรมจักรแปลภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) หน้าที่ 163 ของว่างเปล่าจากตัวตนดีดี จจากของ ๆ คนดีดี จจากความแน่นอนดีดี…

ในตอนจบของวิถีธรรมจักรแปลภาค 3 นี้ มุ่งเน้นไปที่แนวคิดเกี่ยวกับธรรมชาติของสิ่งต่างๆ ที่มีความว่างเปล่า โดยวิจารณ์ถึงคุ…

ประโยค - วิถีธรรมรวมแปล ภาค ๓ ตอน ๒(ตอนจบ) - หน้าที่ 164 แน่นอนก็ดี โดยความเป็นของยั่งยืนก็ดี โดยความเป็นของเที่ยงแท…

บทนี้กล่าวถึงความเป็นของธรรมชาติที่ไม่แปรปรวน โดยใช้สัญลักษณ์และเปรียบเทียบกับสิ่งต่างๆ เช่น ไม้ขี้ม้าและต้นกล้วย รวมถึงการกำหนดสูตรตามอภิวาท ๑๐ ซึ่งเน้นให้เห็นถึงความเป็นจริงที่ไม่มีสาระ จึงเป็นเรื่อ

ประโยคสุข - วิถีธรรมรวมแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หมายเหตุ 172 "และโดยรอบด้าน" คือทั้งโดยรอบตัวตน ทั้งโดยรอบด้าน ด้วยอำน…

ในบทนี้พูดถึงแนวคิดเกี่ยวกับความเกิดและดับของสังขาร โดยเน้นว่าเมื่อเราเข้าใจความไม่เที่ยง ความทุกข์ และอนัตตา สังขารจะไม่มีตัวตน และการพิจารณาในมิติอื่นช่วยให้เห็นธรรมชาติของทุกสิ่งที่เป็นไปอย่างสันติ

ประโยคสรุป - วิถีธรรมรรแปล ภาค ๓ ตอน ๒ ( ตอนจบ ) หน้าที่ 181 อรูป อภิญญาสิฏฐิว อรูป วิญญาณ ยึดในอรูปแล้วออกจากอรูป อรู…

บทความนี้ว่าด้วยการพิจารณาอรูป วิญญาณ และอนิจจโต ซึ่งเป็นแนวทางในการปล่อยวางจากความยึดมั่นในทุกข์และอนัตตา ผ่านการเข้าใจหลักการทางจิตวิญญาณที่สำคัญในพระศาสนา สิ่งที่ได้จากการพิจารณานี้คือ ความไม่เที่ย

ประโยค- วิถีธรรมรรแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้า 186 คำกล่าวทิ้งหนึ่งยังไม่พบสิ่งที่จะสามารถเอาสลากอย่าง จึงคำกล่าว…

หนังสือเล่มนี้นำเสนอการวิเคราะห์เชิงลึกเกี่ยวกับวิถีธรรม และความสำคัญของญาณ ๓ ที่อธิบายถึงความหมายและแนวทางปฏิบัติทางธรรม โดยเฉพาะในเรื่องของพระโอกิ ที่มีอิ…

ประโยค - วิถีธรรมกรแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้า 195 คล้ายตน ดูคล้ายแผ่นดินทำความที่ส่องของเที่ยวคล้ายส่องตน ฉะนั้น ส่…

ในวิถีธรรมกรภาค ๓ ตอน ๒ นี้ มีการพูดถึงธรรมที่เกิดขึ้นจากสมบัติดีและการพิจารณาสมบัติธรรม โดยเน้นว่าการเข้าใจธร…

ประโยคสั้น - วิถีธรรมกรมแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าที่ ๑๙๖ เทศนาของนันทคะฉันนั้นเหมือนกัน ดูรภิคุณทั้งหลาย บรรณคิณฎี ประ…

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการทำวิปัสสนาในทางธรรม ว่าผู้ปฏิบัติจำเป็นต้องมีความคิดและการกระทำที่ถูกต้องเพื่อให้เกิดสติปัญญาและเข้าใจในความแปลกของโพชงค์และองค์ธรรม โดยมีการเชื่อมโยงถึงการบรรลุธรรมและ