ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคสม- วิถีธรรมจักรแปลภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) หน้าที่ 163
ของว่างเปล่าจากตัวตนดีดี จจากของ ๆ คนดีดี จจากความแน่นอนดีดี
จากความมั่นคงดีดี จากความเฉยเมยดีดี จจากความเป็นของไม่มีความ
แปรปรวนเป็นธรรมดีดี โสตะ.... มานะ... วิชา... กาย... มนะ
เป็นของว่างเปล่า... รูปเป็นของว่างเปล่า... ฯลฯ ธรรมารมณ์
ทั้งหลายเป็นของว่างเปล่า... จังสุมผลเป็นของว่างเปล่า... ฯ ฯ
มโนวิญญาณเป็นของว่างเปล่า... จังสุมผลเป็นของว่างเปล่า... ฯ ฯ
มโนสังขสันเป็นของว่างเปล่า... พึงนับนะไปกล่าวว่านะเนี่ยจน
ถึง (บาท) ชรามะ...
[กำหนดสุตจน โดยอากร ฯ]
ครั้งกำหนดสุตจน โดยอากร ฯ อย่างนี้แล้ว กำหนดโดยอากร ฯ
อี กำหนดอย่างไรบ้าง ? กำหนดว่า รูปไม่มีสาระ หาสาระมิได้
ปราศจากสาระ โดยสาระคือจินตะสาระ (เป็นสาระโดยที่เป็นของแน่น
อน) คิด โดยสาระคืออุฏฐานะ (เป็นสาระโดยที่เป็นของยังยืน) คิด
โดยสาระคือสุขสาระ (เป็นสาระโดยที่เป็นสุข) คิด โดยสาระคืออัตต-
สาระ (เป็นสาระโดยที่เป็นอัตตา) คิด โดยความเป็นของแน่นอนดีดี
โดยความเป็นของยังยืนดีดี โดยความเป็นของที่ attribute ดีดี โดยความ
เป็นของไม่มีความปรวนแปรเป็นธรรมดาดีดี เวทนา... สัญญา...
สังขาร... วิญญาณ... จัก ฯ ฯ ฯ ธรรมะ ฯ ไม่มีสาระ หาสาระมิได้
ปราศจากสาระ โดยสาระคือจินตะสาระดีดี โดยสาระคืออุฏฐานะดีดี
โดยสาระคือสุขสาระดีดี โดยสาระคืออัตตาสาระดีดี โดยความเป็นของ