ประกอบ - วิถีธรรมรวม แปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) : หน้า 161/329

ประกอบ - วิถีธรรมรวม แปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 161 [สังฆารูปขาณาญ] [กำหนดสูตรตา ๒ วิธี] พระโหราวเป นั่น ครับกำหนดไว้ว่า "สังฆารวังปังเป็นของสงู (ว่างเปล่า) ด้วยปฏิสงฆวนปษาณญาณอย่างนี้แล้ว จึงกำหนดสูตรตา (ความว่างเปล่า) เป็น ๒ วิธีอีกว่า "สังฆารวังวอเปล่าจากอัดตะ (ตัวตน) ก็ดี จากอัดตนนิยะ (ของ ๆ ตน) ก็ดี" [กำหนดสูตรตา ๔ วิธี] พระโหราวเป นนั่นไม่เห็นตนเอง ไม่เห็นสัตว์สงวรอีร่อไร ๆ ตั้งอยู่ในความเป็นบริบูร (คือวิจารหรือเครื่องแวดล้อม ?) ของตน เลย อย่างนี้แล้ว ยังกำหนดสูตรตา ๔ วิธี ที่กล่าวไว้ในอธิการ (ที่กล่าวถึง) สุตาจารูปนั่นก็ว่า "เจอไม่เห็นว่าภายในอยู่ (๑) ไหนไหน ๆ (๒) ในความเป็นอะไร ๆ ของใคร ๆ และไม่เห็นว่าตัวของผู้อื่นอยู่ (๓) ในที่ไหน ๆ (๔) ในความเป็นอะไร ๆ ของตัวเรา ที่ไหน ๆ เลย" ดังนี้ ปัจจาว่า อธิทริปายสูตรตา ๔ วิธีนี้อย่างไร ? วิสันทาว่า อธิทริปยิยอันนี้ ข้อว่า นาท กุจฉ คิรวณ คือตรงพระโหราวนี้ ไม่เห็นตนเอง (มีอยู่) ในที่ไหน ๆ ข้อว่า สกุล วิญญจอสม์ คือไม่เห็นตัวตนของตัวที่พึงนำเข้าไปในความเป็นอะไร ๆ ของใคร ๆ คือของผู้อื่น ขยายความว่า "ไม่เห็นตัวตนของตัวที่พึงนำเข้าไป นั่นเองเป็นพี่น้องในฐานที่ควรเป็นพี่น้อง หรือเป็นสายในฐานที่ควรเป็นสาย