วิถีธรรมแปรเปลี่ยน ภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 2 หน้า 150
หน้าที่ 150 / 329

สรุปเนื้อหา

ในตอนสุดท้ายนี้ได้กล่าวถึงวิธีการเห็นและรับรู้ซึ่งเป็นเรื่องของปัญญา โดยมีการแสดงอานิสงส์แห่งทิพย์และผลกระทบของสิ่งที่น่ากลัวที่มีอยู่ในธรรม สิ่งที่เราเห็นทั้งหลายมีที่มาและผลกระทบต่อจิตใจ ซึ่งเชื่อมโยงกับธรรมและความเข้าใจในด้านต่างๆ ของชีวิต ที่เราควรเข้ามาเรียนรู้และทำความเข้าใจเพื่อพ้นจากทุกข์และก้าวผ่านไปในวิถีที่ถูกต้อง

หัวข้อประเด็น

-การแปรเปลี่ยนของวิถีธรรม
-อานิสงส์ของทิพย์
-ความหมายของสิ่งน่ากลัว
-ญาณและปัญญา
-การพ้นจากทุกข์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - วิถีธรรมแปรเปลี่ยน ภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) หน้าที่ 150 ต้น เป็นไวพจน์ของนิมิตตะแหมาย เพราะฉะนั้นท่านจึงกล่าวว่า "ภิญญาย่อมเห็นอุปปากะ ปุจฉะ นิมิตตะ อายุ- หนะ และปุจฉะนิ วิถีแห่งกุญแจ ความเห็น (มี วัตถุ ฯ) นี้ เป็นอิทธิฤทธิ์" และว่า "อาทีมหญาณนี้ ย่อมเกิดในสถาน ๕ ดังนี้ ส่วนคำว่า "ปัญญา" อุปปาปะ (ธรรมอัตโนมัติความเกิดขึ้น) เป็นธรรมกษะ" เป็นสันนิบาตญาณ " เป็นดัง ท่านกล่าวเพื่อแสดง ญาณฝ่ายตรงข้ามของอาทีน วิถีนี้คำนั้นท่านกล่าวเพื่อยัง ความอุ่นในให้เกิดแก่พระ โโยควรรั้ง ผู้มีทัยหวาดหวั่นไป เพราะเนื่องทิพย์โดยญาณ (ความปรกฏเป็นของน่ากลัว) ว่า "แม่สิ่งที่ไม่น่ากลัวปลอดภัย หาไม่นิ ได้ ก็มีอยู่" ดังนี้ได้ให้ หรือว่า ก็เพราะธรรมทั้งหลายมีอุปปาปะเป็นต้น ยินดีน (ปรากฏให้เห็น) โดยเป็นของน่ากลัวแก่พระ โยควรรั้งนั้นอยู่ จิดของเจริญน้อมไปใน ธรรมที่ตรงข้ามของธรรม ที่น่ากลัว) นั้น เพราะเหตุนี้ พึงทราบ ว่า คำนี้น่ากล่าวเพื่อแสดงอานิสงส์แห่งทิพย์อันสำเร็จด้วย อำนาจความปรกฏเป็นของน่ากลัวด้วย อันนี้ ในธรรมฝ่ายโทษนี้ เหตุใดสิ่งใดเป็นของน่ากลัว สิ่งนั้น ย่อมเป็นทุกข์โดยแท้ สิ่งใดเป็นทุกข์ สิ่งนั้นก็ย่อมเป็นสมิส เท่านั้น เพราะไม่ พ้นไปจาก วัฏฏูกามิ สดอุปาทานิ ? โลกามิส
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More