วิถีพระราช - วิถีธรรมรวมแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 2 หน้า 146
หน้าที่ 146 / 329

สรุปเนื้อหา

บทนี้พูดถึงการเข้าใจถึงภัยและความเสี่ยงที่เกิดจากการปฏิบัติในชีวิต เช่น อุปปทนะ, รังสีต่างๆ ที่เกิดจากกรรม และธรรมะที่เป็นการหลุดพ้นจากความทุกข์ การทำความเข้าใจเกี่ยวกับปัญญา โดยแสดงให้เห็นถึงภัยของความหมุนเวียนในชีวิตและการหาทางออกที่เป็นธรรมกมที่ปลอดภัย เรียกรวมถึงสาระที่เกี่ยวกับการพัฒนาจิตใจและความรู้ทั่วไปในทางธรรม รวมทั้งการฟื้นฟูสติปัญญาให้สงบสุขผ่านการศึกษาและปฏิบัติ

หัวข้อประเด็น

-การเข้าใจธรรมะ
-ปัญญาและชีวิต
-ความเสี่ยงในชีวิต
-การพัฒนาจิตใจ
-การฟื้นฟูสติปัญญา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค- วิถีพระราช - วิถีธรรมรวมแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้า ที่ 146 วิถีที่น่าเชื่อถือโดยรอบ เมื่อเธอเห็นอยู่ย่างนั้น ญาณชื่อว่าเทวบญาณ ย่อมเกิดขึ้น ซึ่งท่านหมายถึง กล่าวคำ (บทภาษาฯ) นี้ไว้ว่า [มาสิฏฐีที่วานปิสนาญาณ] "ปูว่า ปัญญา (ความรู้ทั่วไป) ในถุปปฏิบัติฐาน เป็นอาทิวน-ญาณ (ความรู้ในอาทิตย์พน) อย่างไร ? วิสัชนว่า ปัญญา (ความรู้ทั่ว) ในถุปฏิบัติฐาน อุปปทนะ (ความเกิดขึ้น) เป็นภัย เป็นอาทิวนญาณ (ความรู้ในอาทิตย์พ) ปัญญาในถุปฏิบัติฐานว่า ปวัตตะ (ความหมุนไป) เป็นภัย ...ว่า นิมิตตะ (คือส่งจร) เป็นภัย ...ว่า อายหนะ (คือกรรม) เป็นภัย ...ว่า ...ปัญญาในถุปฏิบัติฐานว่า ปวัตตะ (ความหมุนไป) เป็นภัย ...ว่า ชาตินิเป็นภัย ...ว่า อาชารเป็นภัย ...ว่า พายาธิเป็นภัย ...ว่ามรณะเป็นภัย ...วาโลเป็นภัย ...ว่าปีทะเป็นภัย ...ว่าภูอายสเป็นภัย เป็นอาทิวนญาณ ปัญญา (ความรู้ทั่ว) ว่า อบนปะกา (ธรรมอันไม่มีความเกิดขึ้น) เป็นธรรมกม (ปลอดภัย) เป็นสันติปัญญา (ความรู้ในทางสันติ) ปัญญว่า อุปปวัตตะ (ธรรมอันไม่มีความหมุนไป) ฯลฯ อนุปายาสะ (ธรรมอันไม่มีอุปายาส) เป็นธรรมกมฺ เป็นสันติปัญญา * ข้อธรรมในตอนนี้เป็นของ น้องอานีพาพนทั้งสิ้น และมหาภูก แนะนำให้แปลเป็นพทธพจน์ จึงปลามตามาน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More