วิถีธรรมรวมแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) : หน้า 164/329

ประโยค - วิถีธรรมรวมแปล ภาค ๓ ตอน ๒(ตอนจบ) - หน้าที่ 164 แน่นอนก็ดี โดยความเป็นของยั่งยืนก็ดี โดยความเป็นของเที่ยงแท้ก็ดี โดยความเป็นของไม่มีความแปรปรวนเป็นธรรมดาก็ดี เปรียบเหมือน ไม้ขี้ม้าแก่น หาปุ่มปีได้ ปราศจากแก่นฉันฉัน เหมือนใส่หูหู... เหมือนไม้ข่มม้า... เหมือนไม้ทองกาว... เหมือนก่อนฟองน้ำ.. เหมือนต่อม้า.. เหมือนพยับแดด... เหมือนต้นกล้วย... เหมือนกุล ไม่มีสาระ หาสาระไม่ได้ ปราศจากสาระ ใดๆ ฮารุณะ ก็ฉันนั้นแหละ ไม่มีสาระ หาสาระมิได้ ปราศจากสาระ โดยสาระคือจินสาระก็ได้ ฯลฯ โดยความเป็นของไม่มีความแปรปรวนเป็นธรรมดาก็ดี [กำหนดสูตรตามโดยอภิวาท ๑๐] พระโพธิ์วารนั้น ครั้งกำหนดสูตรตามโดยอภิวาท ๙ อย่างนี้แล้ว ยังกำหนดโดยอภิวาท ๑๐ อีก กำหนดโดยอภิวาท ๑๐ อย่างนี้คือ เห็นรูปโดยความเป็นของว่าง... โดยความ เป็นของเปล่า... โดยความเป็นองัติ... โดยความเป็นอันติคา... โดยความไม่มี (ใครครอง) ความเป็นใหม่... โดยความเป็นสิ่งไม่พิ้ง ทำ (ให้เป็นอะไรได้) ดังองค์การ... โดยความเป็นสิ่งไม่พิ้งได้ ดังปรารถนา)... โดยความเป็นสิ่งไม่พิ้งได้ ดังปรารถนา)... โดยความเป็นสิ่งไม่พิ้งได้ ดังปรารถนา)... โดยความเป็นสิ่งไม่พิ้งได้ ดังปรารถนา)... โดยความเป็นสิ่งไม่พิ้งได้ ดังปรารถนา)... โดยความเป็นสิ่งไม่พิ้งได้ ดังปรารถนา)... (คำแปลเพิ่มเติมไม่ได้ในเนื้อหา)