ประโยคสุทธิ์- วิถีธรรมธรรมหาแผน ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 2 หน้า 102
หน้าที่ 102 / 329

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการเข้าใจในวิปัสสนาและอุทธพยานูปสัญญา โดยพระโโยคูสามารถบรรลุถึงสัมสมบูรณ์ได้จากความเพียร โดยมีการพิจารณาความปรวนแปรของธรรมที่เกิดขึ้นต่อหน้า รวมถึงกระบวนการทำความเพียรเพื่อเข้าถึงญาณในอำนาจที่สามารถเห็นความเกิดขึ้นและเสื่อมไปของธรรมต่างๆ ระบุการเริ่มทำจากสังเขบในการพัฒนาไปสู่ความเข้าใจที่ลึกซึ้งมากยิ่งขึ้นในธรรมชาติของความเป็นอยู่ และธรรมชาติของการเรียนรู้

หัวข้อประเด็น

-วิปัสสนา
-อุทธพยานูปสัญญา
-การบรรลุสัมสมบูรณ์
-การทำความเพียร
-พระโโยคู

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยคสุทธิ์- วิถีธรรมธรรมหาแผน ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้า 102 ที่พึงได้โดยอาศัยทั้งปวง ด้วยอำนาจปาฏิหาริย์ ตั้งแต่ตั้งค่านู- ปสัญญานข้างหน้าไป เมื่อแทงตลอดส่วนหนึ่งแห่งมหาวิมานเหล่านั้น ใน (ชั้น) สัมสมบูรณ์ (คือดีรสมบริสุทธิ์) นี้แล้วก่อน ก็ย่อมละปฏิ- ปุณธรรมแห่งมหาวิมานนี้ได้" (ดัง) นี้ ข้าพเจ้ากล่าวไว้หมายเอา วิปัสสนาญที่พระโโยคูผู้นี้ได้แล้วนี้เอง [อุทธพยานูปสัญญา] พระโโยคูนี้เอง เป็นผู้มีอนุโมดด เพราะบังสัญญาเป็นต้น อัน เป็นปฏิปักษ์ของวิปัสสนาอัญจปฏิเป็นอาจได้ ถึงฝั่งแห่ง สัมสมบูรณ์อย่างนี้แล้ว ยอมเริ่มทำความเพียร เพื่อบรรลุอุทพยาน- ปสัญญา ที่ท่านกล่าวไว้ในลำดับสัมสมบูรณ์ว่า "ปฏิญญาอันคำนี้งิ้ง เห็นความปรวนแปรแห่งธรรมทั้งหลายอันเกิดขึ้นเฉพาะหน้า ชื่อว่าคอท- ยพยานูปสัญญา (ญาณในอำนาจนี้เห็นความเกิดขึ้นและความเสื่อม ไป)" ดังนี้ ก็เมื่อเริ่มทำย่อมเริ่มทำโดยสังเขบก่อน (ต่อไป) นี้ เป็นฐานในการเริ่มทำโดยสังเขบในนั้น "ถามว่า ปฏิญญาอันสังนี้เห็นความปรวนแปรแห่งธรรมทั้ง หลายอันเกิดขึ้นเฉพาะหน้า ชื่อว่า อุทพยพานูปสัญญา เป็นนาม"
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More