พระอุรามีฤกษ์ถูกอับเปล - ภาค ๑ หน้า 23
…อัญญาเสียแล้ว มาสู่ทางไกล
อันกันดาร จักตายเสีย จักไม่ไป, เพราะความ
เป็นสายในนพพายอับไม่มี"
นายปลิดะ ได้ยินคำนันแล้ว เกิดความสังเวช นึกว่า "เราทำ
กรรมหนัก เป็นไปโดยคั่ว ไม่สมควรหนอ" ดังนี้แล้ว กอดแขน
ครำครวญ…
ในบทความนี้ ตัวละครมีความรู้สึกที่ซับซ้อนเกี่ยวกับการต้องเผชิญกับความเป็นไปที่ยากลำบาก นายปลิดะรู้สึกผิดจากการกระทำและมีความสำนึกผิด ขณะที่ท้าวสักกเทวราชมองดูด้วยทิพยจักษุเพื่อสะท้อนถึงสถานะและความธรร