คันตรีพระธรรมปฏิรูปาก: หน้าที่ 193 : หน้า 193/244

ประโยค- คันตรีพระธรรมปฏิรูปาก ยกศพแปลภาค ๑- หน้าที่ 193 ( สวดา ) อ. พระศาสดา ปกิโกสาเปนวา ทรงยังบุตรให้ร้องเรียก มาแล้ว ต ภูปุ่ง ซึ่งภิกขุนั้น ปฐมิวา ครศตมแล้วว่า กิริยา ได้ยิน ว่า เวล ว่า คำอย่างนี้ ตย อันเธอ ลูกคำกล่าวแล้ว สุจิ จริงหรือ อิติ ดังนี้ ( ว่า ) ครับเมื่อคำว่า กนฺเต ขาแต่พระองค์ผู เผิน ( เอา จน ) อ. คำอย่างนี้ ( มยา ) อันข้าพระองค์ ( วุตติ ) กล่าวแล้ว สุจิ จริง อิติ ดังนี้ ( เตน ภิกญนา ) อันภิกขุนั้น วุตเต กราบทูลแล้ว วินทธิอา ทรงติเตียนแล้ว ต ภิกขุ ซึ่งภิกษุนั้น วตวา ศรัสแล้วว่า โมมุรสิ โค คุณอโมมนบูร กิประโยชน์ อ. ประโยชน์ อะไร เธอ ของเธอ หฤทัยนานา วา ด้วยยานคือช่างหรือ อนุเณน ทนเณน ยาเนน วา หรือว่า ด้วยยานอื่น อนบุคคลผีแล้ว ทิ เพราะ ว่า สมนฺโต นาม ปกิโก อ. บุคคลชื่อว่าผูสามารถ คณบิ เพื่ออันไป สาม สถานะ อนคุฑุพุท อันตนไม่เคยไปแล้ว เอาแต่ ยาน ก็เหล่านั้น น อตฺถุ ยอมหยิ้มไม่มี ปน แต่ว่า ( ปุกฺคลน ) อน บุคคล อตฺตนา มิดิน สุกานตน อันภิกขดิแล้ว สกุกา อา คณฺณู เพื่อ อันไป ฯ สถานะ อตคุฑพุ่ อันตนไม่เคยไปแล้วได้ ศมมา เพราะ เหตุนี้น คู่ อ. เธอ ทมิง จงศธี อคทนาออ ซึ่งนั่นเทียว ก็ ปโยชน์ อ. ประโยชน์อะไร ๆ เธอ ของเธอ ทมเนน ด้วยการฝึก อเดส สถตนู ซึ่งสัตว์ ว. เหล่านั้น อิติดังนี้ อาหาร ครุศา แล้ว คำี ซึ่งพระ คาถา อิ้ม นี้ว่า ( ปุกฺคลน ) อ. บุคคล ทนฺตฺโต ผู้พูดแล้ว คุุณดี ย่อมไป ( ที่) สุทิต ( อคติ ) อันไม่เคยไปแล้ว