ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำฉู่พระธัมมปติถูกขอ ยกพัทธเปล ภาค ๔ หน้า 166
สัตตา อ. พระศาสดา อวสุตโม เป็นผู้ทรงเป็นที่พำนัก อวสุต เถรสุ
ของพระเณรนั้น ชาโต เกิดแล้ว อิทธิ ดังนี้ สมุฏฐานเป้อ ให้ตั้งขึ้น
พร้อมแล้ว ชมธสาฎิ แม่ในธรรมสาฎิ ฯ
ประโยค อ. พระศาสดา สุตวา ทรงสับแล้ว ดำ ก็ยึ้งอ้อม คำนัน วุฒา ตรัสแล้วว่า อ่ อะ เรา (อัสสุโอ) เป็นผู้เป็นที่
พำนัก (เอสส สุ นทรสมุททุกส) ของภิทธิชื่อว่าภิทธิชื่อสมุทรสมุทรนั้น
(อนุ) ยมเป็น อิทธินิวา ในกาลนี้นั้นเทียว น หามได้ อ่
อ. เรา เอสสุ สุนทรสมุทรสุต สตนหาย พฤฒามาสุ โอวสุโอ
ชาโตเอว เป็นผู้เป็นที่พำนัก ของภิทธิชื่อว่าสุนทรสมุทรนั้น ผู้ดื่ม
ความอยากในบุพพพัน อยู่ แล้วนั่นเทียว (อนุ) ยอมเป็น
ปุพเพสัป แม่ในกาลก่อน อิดิ ดังนี้ เตติ ภิกขุ ยาวิสิ ผู้ดำเนญู
ท. เหล่านั้นตุลอวณแล้ว อาหารดำ ทรงนำมาแล้ว อดีต คดี ฯ ซึ่งเรื่อง
อันล่วงไปแล้ว ปกาสนุก ฯ เพื่ออันทรงประกาศ คดี สมั อุดสตู ซึ่งเนื้อความ
นัน วาดมิชาติดัง ยงชาดอนอันบันติคำหนดแล้วด้วยเนื้อสนั่น อมิ นี้ว่า
กิริ ได้ยินว่า (อนุทรโก) อ. ความกำหนดด้วย
อำนาจแห่งความพอใจ ปฎิโย อนาลกมากว่า
รสที กวารส ท. อาวาสที วา คือว่าความเคย
ชิน ท. หรือ สนุกที วา คือหรือว่า กว่าความ
สนิทสนม ท. น อุตติ ย่อมไม่มี สัญชโย
อ. บุคคลผู้ชำรั่งอุทยานชื่อว่าสัญชโย อนัตติ