ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระอุ้มปาทิฐิถูกขยายแปล ภาค ๑ หน้าที่ 47
เรือนแห่งพราหมณ์นั้น ประทับนั่งบนอาสนะที่เขาแต่งไว้. พราหมณ์องค์สรแล้ว (เลี้ยงแล้ว) โดยเคารพ.
มหาชนประชุมกัน ได้ยินว่า เมื่อพระถกดอันพราหมณ์ผู้มีฉลาดิฐิ มินับดีแล้ว หมู่ชน ๒ พวกมาประชุมกัน คือ พวกชนผู้เป็นมิจฉาทิฐิประชุมกัน ด้วยตั้งใจว่า "วันนี้ พวกเราจักคอยดูพระสมณโคดกที่ถูกพราหมณ์เนียลงอยู่ ด้วยถามปัญหา," พวกชนผู้เป็นสัมมาทิฐิประชุมกัน ด้วยตั้งใจว่า "วันนี้ พวกเราจักคอยดูทุทธวิธี พุทธลีลา."
ลำดับนั้น พราหมณ์เข้าไปเฝ้าพระถกดอันผู้ทรงกำลังเสร็จแล้ว นั่งบนอาสนะ ตา ได้ถามปัญหาว่า "พระโคดกผู้เจริญ มีหรือ ชั้นชื่อว่า เหล่าชนที่ไม่ได้ถวายทานแก่พระองค์ ไม่ได้บูชาพระองค์ ไม่ได้ฟังธรรม ไม่ได้ชมอุปถัมภ์ ได้ไปเกิดในสวรรค์ ด้วยมาตรว่าใจเสื่อมใลอย่างเดียวเท่านั้น?"
ค. พราหมณ์ เหตุใดท่านมาถามเรา ความที่ตนทำใจให้เสื่อมใสในเราแล้วก็เกิดในสวรรค์ อันมิจฉาทิฐิของท่านบอกแก่ท่านแล้วใช่หรือ?
พ. เมื่อไร? พร โคดกผู้เจริญ.
ค. วันนี้ท่านไปบำชำราญอยู่ เห็นมามนพคนหนึ่ง กอดแขนบำชำราญอยู่ในที่ไม่ไกลแล้ว ถามว่า
"ท่านตกแต่งแล้วมีอนิมิติคุณดี มีภาระ คือจะเบียดดอกไม้ มิต้องผูกผันอยู่จในใกลแลว ถามว่า