ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำนี้พระมงปัทุกข์ ยกพิพัฒน์แปล ภาค 5 - หน้า 13
อยู่ใน อนาจอุทิศ ในนตรกุฬของไก่ ผู้มีใช้อาจารย์
น อภิชาติ ย่อมไม่รู้แน่ กำ ว่า ซึ่งกลา
หรือ ออกา ว หรือว่า ซึ่งสัมผัสใช้กา อิต ดั่งนี้
วิฒิตาเรวา ทรงให้ผิดสารแล้ว วิฒา ตรัสแล้วว่า ภิกขเว ดูก่อน
ภิกษุ ท. อุตตะ อ. ตน (ปุคคลน) อันบุคคล โอวาทมนตรี นาม
ชื่อว่าผู้อื่นกล่าวสอน ปรี ปุคคล ซึ่งบุคคลอื่น กาดโพ พิงกระทำ
สนุนโต ให้เป็นสภาพอนันตรงานดีแล้ว หิ เพราะว่า (ปุคคลโล)
อ. บุคคล โอวาทนโต เมื่อกล่าวสอน เอว่า อย่างนี้ สนุนโต เป็นผู้
ฝึกดีแล้ว หุดวา เป็น นามดี นาม ชื่อว่าฝึกได้ อิต ดั่งนี้ อาหาร
ตรัสแล้ว กา ซึ่งพระคาถา อมิน นี้ว่า
ข อหากว่า (ปุคคลโล) อ. บุคคล อุสูสติ ย่อม
รุ่งสอน อนุญ ปุคคล ซึ่งบุคคลอื่น ยก ฉันใด
กริยา พิงกระทำ อุตตาน ซึ่งตน ตา ฉันนั้นไซร้
(ปุคคลโล) อ. บุคคล สนุนโต ว웃 ผูฝึกดีแล้วหนอ
ทมม ควรฝึกให้ ก็ เพราะว่า ก็ ได้ยินว่า
อุตตา อ. ตน ทุกๆโ ม เป็นสภาพอนุบุคคลฝึกได้
โดยง่าย (โหติ) ย่อมเป็น อิต ดั่งนี้ ฯ
อุตฺตา อ. เนือความว่า กิฏฐู อภิญู ตวา กล่าวแล้วว่า(ตุมหริ)
อันท่าน ท. จตุมิตุพุ พิจจงกรม ปจจยามวิสุ โลฯ อนาม
ท. มียามที่หนึ่งเป็นต้น อิต ดั่งนี้ โอวาที้ ชื่อว่าอธิกล่าวสอน ปร