ประวัติพระมงคลเทพมุนี หลวงพ่อวัดปากน้ำ ประวัติพระมงคลเทพมุนี หน้า 22
หน้าที่ 22 / 64

สรุปเนื้อหา

พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) เป็นพระสงฆ์ที่มีบทบาทสำคัญในด้านการศึกษาและการปฏิบัติธรรมในสมัยที่จังหวัดธนบุรี มีการเดินทางที่ลำบาก ด้วยความพยายามของนักเรียนในการศึกษาและปฏิบัติธรรม และการอบรมจิตใจ ท่านตั้งใจช่วยเหลือการเลี้ยงภิกษุสามเณรในวัด ในขณะที่อาหารมีจำกัด ด้วยการตั้งโรงครัวเพื่อสนับสนุนผู้ปฏิบัติธรรม ท่านเชื่อในความสำคัญของการศึกษาและการปฏิบัติธรรมเป็นคู่ขนาน ซึ่งนับเป็นหลักการที่ยังคงใช้อยู่ในสังคมปัจจุบัน โดยท่านกล่าวว่า 'ดอกไม้ที่หอมไม่ต้องเอาน้ำหอมมาพรมก็หอมเอง' เพื่อสะท้อนถึงคุณค่าของการปฏิบัติที่อยู่ภายในของแต่ละบุคคล.

หัวข้อประเด็น

-ประวัติพระมงคลเทพมุนี
-การศึกษาในสมัยนั้น
-การปฏิบัติธรรมและการอบรมจิตใจ
-การรับภาระและการเลี้ยงภิกษุสามเณร
-ปรัชญาชีวิตของหลวงพ่อ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

22 ประวัติพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) หลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย สมัยนั้น การคมนาคมใช้เรือจ้างและเรือยนต์ จังหวัดธนบุรี ยังไม่มีถนน สะพานพระพุทธยอดฟ้าฯ ยังไม่ได้สร้าง นักเรียน ต้องลำบากด้วยการเดินทาง แต่สำเร็จด้วยความพยายามของ นักเรียน วัดเพียงแต่ส่งเสริมและอุปการะ มีนักธรรมและเปรียญ ประจำสำนักขึ้น และเป็นมาด้วยการลำบาก การอบรมจิตใจดำาเนินคู่กันมา ใครต้องการเรียนปริยัติ เรียน ใครต้องการปฏิบัติธรรม ปฏิบัติ ย่อมศึกษาได้ตามอัธยาศัย ไม่ได้อย่างเดียว คือไม่ยอมให้อยู่เปล่า ไม่ศึกษาไม่ปฏิบัติ ก็ทำ หน้าที่การบริหารไป กิจการของท่านอยู่ในความเพ่งเล็งของประ ชาชน โดยวิธีนี้ย่อมเป็นที่ภาคภูมิใจของท่านนัก ท่านพูดว่า “ดอกไม้ที่หอมไม่ต้องเอาน้ำหอมมาพรมก็ หอมเอง ใครจะห้ามไม่ได้ ซากศพไม่ต้องเอาของเหม็นมาละเลง ใส่ ซากศพก็ต้องแสดงกลิ่นศพให้ปรากฏปิดกันไม่ได้” เพราะการขาดแคลนเรื่องอาหาร การบริโภคมีอยู่ประจํา หลวงพ่อวัดปากน้ำคิดแก้ไข ด้วยวิธีเลี้ยงภิกษุสามเณรทั้งวัด โดยท่านรับภาระทั้งสิ้น ท่านเคยพูดว่า “กินคนเดียว ไม่พอกิน กินมากคนกินไม่ หมด พวกแกคอยดู สำเร็จซีน่า” อันความจริงส่วนตัวท่านพอมีแก่สภาพ แต่อัธยาศัยที่ทนอยู่ ไม่ได้ จึงตั้งโรงครัววัดขึ้น เพื่ออุปการะแก่ผู้ปฏิบัติธรรมและนัก
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More