พระนิพนธ์ของ สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ ประวัติพระมงคลเทพมุนี หน้า 57
หน้าที่ 57 / 64

สรุปเนื้อหา

เรื่องนี้เล่าถึงการเยี่ยมหลวงพ่อที่มีอาการป่วย รวมถึงความเอาใจใส่จากภิกษุสามเณร วิธีการไปเยี่ยมที่ไม่กำหนดแน่นอน และการตรวจนักธรรมในภาค 7 สถานการณ์ที่ทำให้หลวงพ่อทรงเป็นที่เคารพรักของลูกศิษย์ โดยเฉพาะในช่วงเวลาที่ยากลำบากในชีวิต

หัวข้อประเด็น

-การเยี่ยมพระสงฆ์
-ความสัมพันธ์ระหว่างพระสงฆ์และลูกศิษย์
-การตรวจนักธรรม
-อาการป่วยของหลวงพ่อ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

พระนิพนธ์ของ สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราชองค์ที่ ๑๗ 57 ผู้เขียนเรื่องนี้ พยายามไปเยี่ยม ไปติดๆ กันบ้าง ห่างไป นานๆ บ้าง ซึ่งทั้งนี้แล้วแต่อาการของโรค ถ้าทราบข่าวว่าหนักมาก ก็หมั่นมา และการไปก็ไม่ได้บอกกําหนดแน่นอนแก่ใครๆ บางวัน ไปเช้า บางวันบ่าย บางวันเย็นค่ำ ทั้งนี้เพื่อจะสังเกตการณ์ว่า ภิกษุสามเณรเอาใจใส่ต่อหลวงพ่ออย่างไร ได้ทราบว่าจัดเป็นเวร มาปฏิบัติทุกวัน พวกมาเจริญกัมมัฏฐานต่างหาก วันหนึ่งพอไปถึงที่พักของหลวงพ่อ มีพระเวรมาแจ้งก่อนว่า หลวงพ่อออกมารออยู่นานแล้ว จึงพูดว่า “ฉันไม่เคยบอกแก่ใคร ว่าจะมา พวกคุณไปโกหกหลวงพ่อไว้หรือว่าฉันจะมา” พระเวรตอบว่า “ผมก็ไม่ทราบ แต่หลวงพ่อสั่งให้จัดอา สนะไว้รับพระเดชพระคุณด้วยวาจา “จัดที่ไว้ ธรรมดิลกจะมา ท่านสั่งดังนี้ไม่พลาดสักคราวเดียว ถ้าหายไปนานก็พูดขึ้นลอยๆ ว่า “ธรรมดิลกวัดโพธิ์ไม่อยู่” หลวงพ่อต้องอยู่โรงพยาบาลสงฆ์ ๒ ครั้ง ไปทําการผ่าตัด โรคไส้เลื่อนที่โรงพยาบาลศิริราช ๑ หน ทั้งโรคเก่าโรคใหม่มาซ้ำเติม ความหวังในชีวิตก็มีแต่สั้นเข้า ୭ ท้ายเดือนมกราคม และต้นเดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๐๒ ติด ต่อกัน ผู้เขียนเรื่องนี้ไปทำการควบคุมการตรวจนักธรรมในภาค ๗ ประจำ พ.ศ.๒๕๐๑ งานนี้ได้ตรวจข้อสอบนักธรรมรวมแห่งเดียวกัน ๔ จังหวัด งานเสร็จสิ้นลง วันที่ 9 กุมภาพันธ์ ๒๕๐๒ คิดว่าจะ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More