พระนิพนธ์ของ สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ ประวัติพระมงคลเทพมุนี หน้า 31
หน้าที่ 31 / 64

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับการสนทนาระหว่างผู้ถามและหลวงพ่อเกี่ยวกับการบริจาคและคำพยากรณ์ ที่ผู้เขียนรู้สึกโกรธต่อคำถามที่ไม่เหมาะสม ท้ายที่สุดคำพยากรณ์นั้นกลายเป็นจริงเมื่อมีคณะอุบาสกอุบาสิกาเข้ามาบริจาคเพื่อสร้างกุฏิ ซึ่งเป็นเรื่องที่ทำให้หลวงพ่อมีความยิ้มแย้มมากขึ้น.

หัวข้อประเด็น

-การพยากรณ์
-การบริจาค
-จริยธรรมในพระพุทธศาสนา
-ความศรัทธาของชุมชน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

พระนิพนธ์ของ สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราชองค์ที่ ๑๗ 31 ครั้นแล้วก็ตอบทันทีว่า “มี” ผู้ถามได้ ถามย้ำต่อไปว่ากี่หลัง ท่านตอบว่า ๒-๓ หลัง และย้ำอีกว่าต้องได้แน่ เวลานั้นผู้เขียนฉันภัตตาหารไม่มีรส โกรธผู้ถามว่าช่างไม่ มีอัธยาศัย คำถามเช่นนั้นเท่ากับเอาโคลนมาสาดรดหลวงพ่อ เมื่อต้องการทราบ ควรถามเฉพาะสองต่อสอง และโกรธหลวงพ่อ ว่าช่างไม่มีปัญญาแก้ปัญหาเฉพาะหน้า คิดว่าทำไมนะหลวง พ่อ จึงไม่พูดว่า เวลานี้ยังไม่เป็นโอกาสที่จะพยากรณ์คำถามนั้น ที่ ตอบออกไปว่าจะมีผู้บริจาค ๒-๓ หลังนั้น หมิ่นต่ออันตรายมากนัก อาจเป็นคําพูดที่ฆ่าตนเองได้ ดาบของตนฆ่าตนเอง เวลานั้นก็เอาใจช่วยหลวงพ่อ ขอให้มีผู้บริจาคจริงๆ เถิด เสร็จการฉันของหวานแล้ว คำพยากรณ์ของหลวงพ่อก็ยังไม่ ปรากฏเป็นความจริงขึ้น ผู้เขียนเรื่องนี้นั่งอยู่ด้วยความอึดอัดใจ นึกตำหนิว่าไม่รอบคอบพอ ได้เวลาอนุโมทนา มีคณะอุบาสกอุบาสิกากลุ่มหนึ่งเข้ามา กราบหลวงพ่อ บอกว่าศรัทธาจะสร้างกุฏิเล็กๆ อย่างที่หลวงพ่อ สร้างไว้แล้ว สัก ๒-๓ หลัง ประมาณราคา ๓-๔ ร้อยบาทต่อหนึ่ง หลัง ขอให้หลวงพ่อช่วยจัดการให้ด้วย ตอนนี้หลวงพ่อไม่หัวเราะ ยิ้มน้อยๆ พอสมควรแก่กาละ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More