ข้อความต้นฉบับในหน้า
48 ประวัติพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) หลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย
เวลานั้นเจ้าคุณพระมงคลเทพมุนีกำลังอาพาธอยู่ จึงไม่ยอม
ให้พระกปิลวฑฺโฒเข้าพบ ตามเสียงพูดกันว่าหลวงพ่ออาพาธครั้งนั้น
เกิดแต่เสียใจเรื่องเอาพระฝรั่งไว้ไม่อยู่ อันความจริงนั้น ท่าน
อาพาธมาก่อนเกิดเรื่อง ท่านจะเสียใจอะไรในเรื่องเช่นนี้ เพราะ
ท่านไม่ได้ก่อขึ้น พวกนั้นเป็นผู้ก่อขึ้นเอง
ได้ถามหลวงพ่อว่าทําไมไม่ให้พระกปิล โตเข้าพบ ท่าน
ตอบว่า “เขาลุกจากที่ประชุมไปโดยไม่สำคัญในเราเลย แสดง
อคารวะถึงเช่นนั้นจะเลี้ยงกันได้อย่างไร เราก็ต้องจริงต่อเขา
บ้าง มิฉะนั้นเขาจะดูหมิ่นพระพุทธศาสนา
การที่เราปฏิเสธไปเช่นนั้นแหละ จะสอนให้ฝรั่งรู้สึก
ตัวว่าต่อไปควรจะทำตนอย่างไรในภูมิของสมณะ เมื่อไปร่วม
กับคณะอื่นจะได้ไม่เอาแต่ใจของตน ถ้าเราขึ้นให้พบต่อไปก็
จะมาเหยียบย่ำกันอีก ให้เขาเห็นความจริงของเราเสียบ้าง
ไม่เช่นนั้นเสียเหลี่ยม”
พระกปิลวฑฺโฒ แม้จะพยายามเป็นอย่างดีแล้ว ก็ไม่ได้พบ
หลวงพ่อตามที่ปรารถนา และได้กลับไปสู่ประเทศอังกฤษตามเดิม
ได้ทราบข่าวจากยุโรปว่า พระกปิลวฑฺโฒเสียใจมากต่อเหตุการณ์
และเวลานี้ก็สนใจในธรรมกายนั้นอยู่
ธรรมกายนั้นให้ผลแก่ผู้ปฏิบัติเป็นมหัศจรรย์ จะเป็น
เด็ก หรือผู้ใหญ่ ภิกษุหรือสามเณร เมื่อได้ปฏิบัติถึงขั้นก็ได้
ธรรมกายเหมือนกัน