ข้อความต้นฉบับในหน้า
ลำคอ และให้อาหารทางสายยางสอดเข้าไปในช่องจมูก เสมหะ
มากจนหมอต้องสอดใส่สายยางลงไปในคอ ดูดเอาเสมหะออกมา
เพื่อให้หายใจสะดวกขึ้น แต่แม่บอกว่า “เจ็บมาก”
หมออยากจะปล่อยให้แม่จากโลกนี้ไปด้วยตนเอง จึง
บอกให้แม่กลับไปรักษาตัวที่บ้าน
โดยใช้สายยางสอดจมูกจากถัง
เหนื่อย ไข้ขึ้นสูงจนกระตุก ลูกชายคนกลางไม่
ออกซิเจนช่วยหายใจ แต่แม่หายใจไม่ได้ หอบทุรนทุรายเหน็ด
อาจทนเห็นแม่ทรมานได้ คิดสองจิตสองใจว่า
จะให้แม่ไปเองอย่างทุกข์ทรมานหรือให้แม่ไป
อย่างสะดวกดี แล้วตัดสินใจพาแม่ไปโรง
พยาบาลให้หมอใช้เครื่องช่วยหายใจอีกครั้ง
เพราะไม่อยากให้แม่มีทุคติเป็นที่ไป เขาเปิดเทป
สวดมนต์และสวดทำนองสรภัญญะให้แม่ฟัง สลับ
กับพูดกรอกหูแม่ว่า “สัมมา อรหัง สัมมา อรหัง สัมมา อรหัง”
วัณโรคปอดและปอดบวม ทำให้แม่เกิดทุกขเวทนามาก แต่
เมื่อได้เครื่องช่วยหายใจที่โรงพยาบาล และลูกชายคนกลางพูด
เรื่องบุญกุศลให้ฟัง ทําให้แม่สบายขึ้น ตอนกลางวัน ลูกชายต้อง
ไปทํางาน ทําให้แม่ได้ฟังเรื่องบุญกุศลไม่ต่อเนื่อง
ครั้งหนึ่ง ขณะที่อยู่ในห้องไอซียู แม่มาลีเล่าให้ลูกๆฟังที
หลังว่า แม่ไม่อยากเป็นภาระของลูกๆ จึงนึกในใจว่า “ข้าพเจ้า
อยากตาย จะได้ไม่เป็นภาระของลูกๆ” พลันได้ยินเสียงดังมาก
เหมือนของกระแทกกันอย่างแรง คล้ายๆเสียงของตก หรือเสียง
32
case study