การดูแลสวนผลไม้ในฝั่งธนบุรี : หน้า 49/105

ดายหญ้าได้หลายพันบาท สวนผลไม้ฝั่งธนบุรีอยู่ในที่ต่ำ น้ำปริ่มๆหน้าน้ำ สองสามี ภรรยาจะป้องกันสวนกันเอง แต่ถ้าน้ำมาก จะจ้างคนให้ดำลงไป โกยดินในคลองมาป้องกันสวน ถ้าน้ำคลองลึกมากจนโกยดินไม่ถึง ปีที่ส้มดก จะใช้ดินจากหัวสกัดหรือหัวขวางมาป้องกันสวนแทน จะจ้างคนปักไม้ค้ำส้มด้วยไม้ง่ามปรงแดง ปรงดำ ซึ่งสมัยนี้ เปลี่ยน มาใช้ไม้รวกที่สะดวกกว่า เวลาเก็บส้ม จะจ้างคนเก็บส้มใส่เข่ง เพลี้ย หนอนชอนไชและไรแดง ต้องจ้างคนงานช่วยฉีดยา ฆ่าแมลง เวลาฉีด ชาวสวนจะโพกหัวและใบหน้ามิดเหลือแต่ ดวงตา ส่วนหนูที่มากินมะพร้าว และผลส้มที่ยังเล็กอยู่จะใช้ยา เบื่อหนูแทน แรกๆพ่อประเสริฐ แพ้ยาฆ่าแมลงอย่างรุนแรง ถึงกับสลบตั้งแต่หกโมงเย็น จนถึงตี 4 สวนนี้ จะหยุดฉีดยา 2 สัปดาห์ก่อนเก็บส้มเพื่อให้ยาหมดฤทธิ์ สมัยนี้ ชาวสวนใช้น้ำยา ชีวภาพซึ่งเป็นอันตรายน้อยกว่าสารเคมี ยามว่างจากงานสวนส้ม พ่อชอบเปิดวิทยุฟังรายการ ธรรมะ อ่านธรรมะและหนังสือทั่วไป ตั้งแต่เข้าวัดตามลูกสาวใน พ.ศ. 2532 พ่อกับแม่จะไปวัดด้วยกันเสมอ เช้ามืด หุงหาอาหาร มากินที่วัด ออกจากบ้านสวนข้างในตี 5 ครึ่ง เดินมา 1 กิโลเมตร ขึ้นรถประจำทางสาย 75 ลงกม. 9 ต่อสาย 140 ไปลงอนุสาวรีย์ 48 case study