การจากไปของย่าเล็ก : หน้า 58/105

ให้ทำให้คนไข้สะลึมสะลือ คิดจะหาเรือไปเก็บของที่บ้านของตนมา ให้หมด แม่สกุลบอกว่าไม่ต้องห่วง ให้นึกถึงบุญตักบาตร ทอดกฐิน สร้างพระ และถวายที่ดินวัดแทน ย่าเล็กก็เพ้อจะไปเก็บมะเขือตำ นํ้าพริกใส่บาตร เช้าวันรุ่งขึ้น ยาหมดฤทธิ์ ย่าเล็กรู้สึกตัวเป็นปกติ แต่ยัง ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แม่สกุลจึงพากลับบ้าน ทำน้ำซุป ต้มข้าว หอมมะลิบดละเอียดให้กินแบบเด็กแดงๆ ป้อนจนถึงวันสุดท้ายของ ชีวิต เวลาย่าเล็กลุกนั่งต้องมีคนประคองกัน 3 คนเพราะกระดูก เสื่อมทําให้คอหลุด ต้องมีคนเอามือรองรับคอตั้งกินข้าว ครั้นย่า เล็กลุกนั่งไม่ไหวแล้ว พ่อประเสริฐจึงได้นิมนต์พระ 9 รูป มาที่ บ้านให้ย่าถวายสังฆทานด้วยมือเอง ก่อนจะละโลก ย่าเล็กบอกลา ว่า “ จะไปอยู่พรหมโลก” สามวันต่อมา ย่าเล็กจากไปด้วยอาการอันสงบ พ่อหาดอก ไม้ธูปเทียนใส่มีอย่าเล็กและภาวนาอิติปิโสข้างหู ให้ย่าเล็กนึกถึง บุญจนหมดลม ย่าเล็กจากไปเมื่อวันตรุษจีนในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2536 อายุ 77 ปี หลังจากจัดงานศพแล้ว พ่อตัดสินใจเก็บร่างย่าเล็ก ไว้ที่วัด ยังไม่เผา คอยขายสวนส้มเก่าของย่าเล็กก่อน เพราะตอน ที่ยังมีชีวิตอยู่ แม่สกุลบอกย่าเล็กว่า “จะเอาเงินขายที่ของย่าเล็ก ไปทำบุญนะ” ย่าเล็กตอบว่า “ก็เอาสิ” แต่จนแล้วจนรอดที่ดินของ ย่าเล็กก็ยังขายไม่ได้ หลังจากที่ย่าเล็กจากไปได้เดือนเศษ และที่ดินยังขายไม่ 57 กฎแห่งกรรม