สวนส้มบางมดและชีวิตชาวสวน : หน้า 47/105

ลึกเลยวัดพุทธบูชาไป เป็นสวนส้มบางมดอันลือชื่อ มีวัดวา อารามอยู่ท่ามกลางสวนส้ม ลำกระโดงหรือคูน้ำเล็กๆที่ขุดต่อกับ คลองใหญ่คั่นสวนแต่ละขนัด ระบายนํ้าเข้าออกและหล่อเลี้ยงต้น ผลไม้ เชื่อมถึงกันเป็นใยแมงมุม หน้าแล้ง ลำกระโดงแห้งขอด น้ำ ใสแจ๋วเห็นใบไม้ กิ่งไม้แห้งๆที่ตกอยู่ก้นลำกระโดง มีปลาตัวเล็กๆ แหวกว่าย เช่น ปลากระดี่ ปลาช่อน ปลาหมอ และปลาตะเพียน ในสวนส้มมีพวงผลส้มดกระย้า ต้นไม้ใบหญ้า ท้องร่องและคันสวน เรือพายสัญจรไปมาในลำคลองทั้งเรือพระบิณฑบาตยามเช้า เรือ ขายของกินของใช้ เรือโดยสาร เรือสำปั้นบรรทุกผลไม้ส่งขายตลาด หรือเร่ขายใกล้ๆเมือง ชาวสวนส้มมีสิ่งบันเทิงใจ คือ ลิเก และหนัง กลางแปลงตามงานวัด คนในละแวกนั้น รู้จักนายประเสริฐ บุญสุข ชาวสวนส้ม บางมดรุ่นเก่า เขาเคยเป็นทหาร แต่ไม่เคยฆ่าคน หรือสัตว์ใหญ่ อย่างวัวควาย และไม่ค่อยฆ่าสัตว์ตัวเล็กๆ เช่น ทุบหัวปลา ซึ่งผิด กับชาวสวนทั่วไป เขาเคยบวชเรียนที่วัดยายร่มแถวบ้าน จนจบนักธรรมเอก ออกมาดำรงชีวิตฆราวาส มีอุปนิสัยเรียบร้อย ไม่เที่ยวเตร่ เมื่อได้เห็นนางสาวสกุล ภูคุกะ สาวน้อยชาวสวนสวม งอบพายเรือผ่านหน้าบ้านเข้าไปทำสวนส้มข้างในทุกวัน เกิดพึงพอ ใจใบหน้างามบริสุทธิ์ตามธรรมชาติและนิสัยขยันขันแข็งเอาการ เอางานสมเป็นลูกชาวสวนของเธอ จึงให้ผู้ใหญ่สู่ขอและแต่งงาน กันในพ.ศ. 2505 มีทายาทชายหญิง 5 คน บ้านนี้ทำสวนส้มบนเนื้อที่ 3 แปลงรวม 29 ไร่ โดยซื้อกิ่ง 46 case study