กฐินครั้งใหญ่และการทำบุญ : หน้า 62/105

กฐินครั้งใหญ่ทันเวลาพอดี หมดห่วงเรื่องที่ดิน และทอดกฐินแล้ว ยังเหลือแต่ เผาร่างย่าเล็กเท่านั้น พ่อยัง มีเวลาสั่งสมบุญใหม่ที่ทำให้ ปลื้มปีติใจจนถึงวาระสุดท้าย คือ บุญทอดกฐิน 84 ปีคุณยาย อาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง และทอดกฐินใหญ่ 2 ปีติดกันในพ.ศ. 2545 และ 2546 โดยเฉพาะกฐินพ.ศ. 2545 พ่อ ปลื้มใจมากจนนํ้าตาซึมเมื่อได้ถวายพระภิกษุด้วยมือตนเอง พระ ท่านบอกให้พ่อนึกถึงบุญก้อนโตๆนี้ไว้ พ่อก็นึกได้ตลอดเวลา หลังจากงานทอดกฐินเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2545 อาการของพ่อเริ่มหนักขึ้น จนต้องเข้าโรงพยาบาลให้หมอเจาะเอา น้ำออกทุกๆ 3 วันบ้าง 4 วันบ้างติดต่อกัน 1 เดือน ช่วงที่อาการ ยังไม่แสดงออกมา พ่อเขียนชื่อสวรรค์ 6 ชั้น มีจาตุมหาราชิกา ดาวดึงส์ ยามา ดุสิต นิมมานนรดี และปรนิมมิตวสวดี ลงใน กระดาษ เพราะเคยได้ยินพระเทศน์ ก่อนปิดฉากความทุกข์ทรมานปีที่ 10 ได้ 2 วัน พ่อประเสริฐทำบุญสร้างหอฉันภัตตาหารคุณยายอาจารย์มหารัตน อุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง เป็นครั้งสุดท้าย แล้วเข้าโรงพยาบาล เพราะอาเจียนเป็นเลือด และถ่ายเหลวมาก หมอใช้เครื่องช่วยหาย ใจคลื่นหัวใจขึ้นๆลงๆ แผ่วเบาลงไปทุกทีๆ แม่ลูกผลัดเปลี่ยนช่วย กันบอกหนทางสว่างให้พ่อนึกถึงบุญใหญ่โดยเฉพาะบุญประธาน 61 กฎแห่งกรรม