ข้อความต้นฉบับในหน้า
๒ มกราคม
วันที่ทุกคนเฝ้าอ
เช้ารวุ่นที่ ๒ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๖ ซึ่งเป็นวันแรกที่พระรอดธรรมชัยจจะออกเดินทางเพื่อประกาศพระศาสนาให้ปรากฏแก่สายตาของชาวโลกมีสารในชุดขาวจำนวนมากมารอโปรยกเล็ดดวงดาว เพื่อส่งพระรอดธรรมชัยจากวัดพระธรรมกายไปตามเส้นทางมหาปูชนียาจารย์เมื่อถึงเวลาจันเป็นมงคลฤกษ์ ขบวนพระยอดศรธรัยกรีบเดินออกจากวัดพระธรรมกายอย่างส่งงาม นำโดยพระวดนาวีบดี จากพระธรรมปิฏกเจ้าคณะจังหวัดสระบุรีร่วมเดินนำขบวนด้วย โดยมีเทวาธิฐานชุบหล่อทองคำพระมงคลเทพมุนี (สด จนทุโล) นำขบวนบวพระยอดศรฯ ท่ามกลางเสียงสาธุภวนตอบเส้นทางในแต่ละวันพระรอดก็ขึ้นหลายจาริกไปนั่น ท่านได้ฝึกตน ทนทานบำเพ็ญตะบะ จัดจัดเกลาเกลียวอย่างยิ่งยวด เพราะในการเดินรอดครั้งนี้พระรอดก็ทั้งหลายออุดณพระวัด ๒ ข้อ คือ ๑. ถือการฉันมื้อเดียวเป็นวัตร คือใส่แต่ละวันฉันมื้อระหว่างเพียง ๑ มื้อ นอกจากนั้นฉันแค่บำปะน หรือดื่มน้ำ ๒. ถือการอยู่ในสมาธิสนด้วยเป็นวัตร คือพักในที่เจ้าหน้าที่จัดให้ โดยไม่เลือกว่าที่น จะดามหรือไม่ นอกจากนั้น ก่อนออกเดินรอด คณะพระรอดก็เหล่านี้ได้พากเพีียรฝนตนเองเป็นเวลานานกว่า ๕ เดือน ตั้งใจสมาธิภาวนาอย่างต่อเนื่องตลอด พรรษา แม้อาพรพรล้าก็ไม่ลดละการทำสมาธิภาวนาและตั้งใจจะมาเดินรอดเพื่อเป็นเนื้อนาบุญแก่อุณโยม แม้ออกเดินรอดก็ทั้งกันพร้อมใจทำสมาธิกว่านท้องแก้ล้างสาธารณะสงฆ์ วัดพระธรรมกาย เพื่อกลั่นกาย วาจา ใจ ให้บริสุทธิ์ และในขณะเดินท่านก็ทำสมาธิขณะนี้เพื่อให้สมาธิครองใจที่ประชุมว่า.