การต้อนรับที่ไร้เสียง : หน้า 98/121

คำทักทายที่ไร้เสียง กวารับแจก ว่าด้วยเรื่องเกี่ยวกับการตอนรับปฎิสนธิ ถ้เป็นหนึ่งในวิธีงบคับ ที่เราทุกคนต้องลงทะเบียนเรียนในหลักสูตรชีวิต วิชานี้คงเป็นวิชาที่มากสำหรับผม เพราะแค่สอบเอาเด้กให้รอด ยังไม่มีความมั่นใจเลยว่าจะทำได้ โดยธรรมชาติกพื้นฐานจิตใจของเด็กต่างจังหวัด แม้จะมีความชื่อและจริงใจแต่ก็มีความข้ออายและเข้าสังคมไม่เป็นแถมดิมหลาย วัน ๆ คลาคลื่นธรรมชาติจิตเคยชิน เมื่อมีความชื่นชอบในสิ่งที่ได้รับในกลุ่มที่ว่า เป็นความโชคดีที่ผมเรียนวิชานี้ ผมมีโอกาสเห็นการปฏิบัติของหลวงพ่อ ไม่ว่าจะเป็นการต้อนรับพระผู้ใหญ่ แจกบ้านแจกเมือง ไปจนถึงการพูดคุยกันกับเด็ก ๆ ทําให้ผมเริ่มรู้สึกดีในวิชาไม่ชอบให้ แจกที่มีการหลวงพ่อมีทุกสายอาชีพและทุกระดับ ตั้งแต่ระดับทุเรียนใหญ่ ทุกป้านกลาง ไปจนถึงทุกที่สุด เพราะฉะนั้นทำให้ผมเริ่ม 'สน' และ 'ใส่' ใจว่ามากขึ้น เพราะอย่างน้อยเมื่อลเวลาสอบ ผมน่าจะทำคะแนนเพิ่มเติมจากเดิม การต้อนรับพระผู้ใหญ่ หลวงพ่อจะมยืนต้อนรับพร้อมกับคณะพระเณรในวัด ท่านจะ พบมือตรงนี้ตลอด ครบด้วยความเคารพ หลวงพ่อปรารภเสมอว่า ถ้าข้าวของท่านไม่บวม สามารถนั่งคุยเขาได้ ท่านก็อยากคุยเขาเข้าไปมีการรบกวนๆ ตามธรรมเนียมที่ท่านเคย ปฏิบิมา เมื่อพระผู้ใหญ่ อวยพรหรือฝากของมาจาก เวลาหลวงพ่อได้รับถวายแล้ว นอกจากท่านจะฝากให้พระลูกอาไปถวายของพระคุณพระผู้ใหญ่แล้ว บ่อยครั้งหลวงพ่อยังได้เขียนบอกถอยฝากของพระคุณ เมื่อมีโอาสที่ผ่านมา ท่านก็จะนำถอนได้อ่านออกทะลุผ่านทางช่องดีเอ็มซี การพูดอากาศสด ๆ นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องประกอบไปด้วยจังหวะที่ลงตัว การนำเสนอที่ดี เหมาะสม ที่ยากขึ้นไปอีก คือพูดออกไปแล้วสวยงาม มีเสน่ห์ และ