ข้อความต้นฉบับในหน้า
เมื่อได้ยินดังนั้น นางจึงได้สดับแล้วรับ กรรมที่วางในอุดมดี จึงต้องมาประสบความทุกข์ บาดตามล้างและขัดถูด้วยผงเครื่องหอม ของมี ซึ่งในเราที่เรา ต้องสั่งสมบูญให้มาก ๆ ชาติ นี้ ชาติ นี้เราจะต้องสั่งสมบุญให้มาก ๆ ๆ ชาติ หน้าก็จะได้ไม่ต้องมาเจอความทุกข์ในชาตินี้ จาก นั้น นางก็เนื้อเครื่องประดับไปให้ช่างหลอมหาทำอิฐ ธาทองคำส่วนสร้างดีซี่
ในขณะที่นางไปสิงห์สถานที่สร้างดีซี่ พอมีมีอิฐตกลงมาถูกลงหนึ่ง นายอย่างจะจากอิฐ ก็จะเอาอิฐทองคำในบริเวณนั้นด้วยตนเอง และเอา น้ำมันผสมรดากับบศิลาธออจิให้แน่แล้ว บูชาพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยดอกบัว ๘ กำ และ ตั้งความปรารถนาว่า “ด้วยบุญกุศลนี้” ขอให้ ซักเจ้ามีลิ้นฉันทันทีฟูออกจากตัว กลิ่นอุจฉพุ่ง ออกจากปาก”
น่าอัศจรรย์ยิ่งนัก บุญที่ตอบใจจากเครื่อง ประดับทองคำอันล้ำค่าเพื่ออิสรสร้างเจดีย์ จั้น มอบคุณภาพอันไม่มีประมาณเกินคาดหมาย จริง ๆ เพราะนอกจากสามารถตัดครองบิทธกรรม หน้าที่นางเคยทำมาในอดีต ก็ให้กลิ่นเหม็น เหมือนสิ่งที่ติดตัวนางติดวางมนลายทูลไปแล้ว ยัง บนตาลให้กลิ่นจันท์นูนออกจากร่างกายและ กลิ่นดอกบัวฟุ้งออกจากปากด้วย ในขณะ เดียวกันลูกายเศรษฐีคิดถึงนางนี้จึงจึงใจ จน ต้องรับส่งคนไปมาคนตามนางกลับไป เมื่อซงไปบ้านท่านเศรษฐี ทันทีนาง เข้าบ้าน กลิ่นจันทน์และกลิ่นดอกบัวฟุ้งกระจาย ไปทั่ว ลูกชายเศรษฐีก็จงมากว่า “เมื่อก่อนมีกลิ่น เหม็นฟุ้งออกจากร่างกายของเจ้า แต่เดี๋ยวนี้มีกลิ่น จันทน์หอมฟุ้งออกจากร่างกาย กลิ่นดอกบัวฟุ้ง ออกจากปาก เจ้าไปทำอะไรบ้างหรือ? นางจึงให้เล่าให้ ฟังว่า นางถวายแผ่นอิฐทองคำสร้างเจดีย์บุญจา พระสัมมาสัมพุทธเจ้า และผลบุญที่ถวาย อิฐทองคำให้ติดตรอิบกรรมเหลา่นจน หมดสิ้น