การสร้างบารมีและการปฏิบัติธรรม : หน้า 45/120

ของวัดมากขึ้น เพราะที่นี่สอนเรื่องเป้าหมายชีวิต สอนเรื่องบรรลุสวรรค์ อาตมา จึงคิดตั้งแต่ตอนนั้นว่า “คงจะเป็นที่นี่แหละ ที่เราจะมาสร้างบารมี” จากนั้นก็มา รับบุญเป็นอาสาสมัครแผนกธรรมมวร์ คอยบริการน้ำดื่มแก่สุชฌาน จนกระทั่งเรียนจบทำงานแล้ว ก็ยังมาเป็นอาสาสมัครอยู่ นับไปนับมา 19 ปี แล้ว “อาตมามีความปรารถนาอยากจะบวชตลอดชีวิตตั้งแต่ยังเป็นเด็ก พอได้เข้าวัด ได้ฟังเรื่องราว Case Study ต่าง ๆ ก็ทำให้เห็นภัยในวัฏสงสาร จึงพยายามสะสางภารกิจทางโลกให้ลงตัวที่สุด จนอายุ 37 ปี สำรวจปราณในร่างกายในฐานะธรรมหลวงพ่อ นับเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุด ทำให้มีผลการปฏิบัติธรรมดีขึ้นเป็นลำดับ ก่อนนั่งสมาธิทุกครั้ง อาตมาจะยึดเส้นที่ก่อ ที่ไหล่ ปรับร่างกายก่อน แล้วจะหายใจเข้าออกยาว ๆ 3 ครั้ง เอาใจไปนั่งไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ช่วงแรก ๆ ก็มีให้เยื่อ ย หลับ พึก แต่ อาตมักจะนั่งยิ้ม ๆ นิ่งไม่รี้ยว ๆ ฝึกอย่างนี้นานก็รู้สึกว่า ใจปรองดองที่ศูนย์กลางกายเบา โล่ง ว่าง แล้วก็ เห็นแสงสว่างเล็ก ๆ เกิดขึ้น เหมือนบ้างในมันว่างขึ้นมาของเอง ยิ่งบ้างไปก็มีสง่า เหมือนข้างในมันว่างขึ้นมาเอง ยิ่งข้างในก็ยิ่งสงบ ๆ สบาย เหมือนเราจะค่อย ๆ เคลื่อนไหลไป แล้วก็เห็นดวงแก้วเล็ก ๆ ประมาณ ๑๐ เซนติเมตร ปรากฏขึ้นในศูนย์กลางกาย ให้เหมือนแก้วจุฬาเจี๊ย ดนั้น เป็นใจอยู่ด้านตรง ๆ อยู่ในความสุขที่มากขึ้นเรื่อย ๆ จนหมดเวลา พอลสิทธแล้ว ถ้านึกถึงดวงแก้ว ก็จะมีดวงแก้วอยู่ที่ศูนย์กลางกาย และไม่ท้ออะไร อาตมา จะทำด้วยอารมณ์สบาย เอาใจไปไว้ที่ศูนย์กลางกายเสมอ ทำให้นึกถึงดวงแก้วได้ง่าย ๆ เห็นได้เรื่อย ๆ มีความสุขมาก ๆ ทั้งวัน อาตมา ปรารถนาให้ทุกคนมีความสุขแบบนี้ และเชื่อว่าทุกคนทำได้ แค่เพียงนั่ง เพรียงสร้างอารมณ์สบาย นึกทั้งในรอบ นอก รอบ ในที่สุดก็ได้พบกับความไม่ธรรมดา ซึ่งก็คือความสุขภายในตัวเอง