คุณครูไม่เล็ก: การพูดคุยจากใจลูกศิษย์ : หน้า 94/120

จบ ๒๕ จบกันที่หนังสือเล่มหนึ่ง เรา' ในที่นี้คือ ผม กับ ผู้ถูกหนังสือ คุณครูไม่เล็ก หนังสือที่รวบเรื่องเล่าจากปากและจากใจลูกศิษย์ของคุณครูไม่เล็กรี้รวม ๑๐๐ ท่าน หลังจากการพูดคุยกันทางความคิด ทำให้ผมเข้าใจหลาย ๆ อย่าง เช่น เหตุที่ ผูทำไม่คิดให้งสือเล่มนี้มีสาระบ้าง เพราะอยากขวนให้ผู้อ่านสัมผัสบรรยากาศความประทับใจจากบรรดาลูกศิษย์แวดวงต่าง ๆ ที่มีต่อคุณครูไม่เล็กที่พวกเขาเคารพรักเหมือนกันได้มาฟังด้วยตัวเอง บรรยากาศพูดคุยจริง ๆ นั้นไม่มีลักษณะว่าเป็นผู้พูดก่อนหรือต้องต่างคนต่างคุยกันมาม่านั่งรอคำคอบกลุ่ม ๆ ใครรอใจก็สามารถเข้าไปร่วมรับฟังดังนั้นใครสนใจอ่านหน้าไหนก่อนก็แล้วแต่โปรดราบา เล่มนี้สามารถบัญญจอเป็นโอกาสหยุดพักร้อนในการทำหน้าที่ ผมยังทราบเพิ่มขึ้นอีกว่า ทบททะเริ่มต้นด้วยคุณครูไม่ใหญเป็นน่าคนแรก ที่เล่าถึงความประทับใจต่อคุณครูไม่เล็ก แต่พอถึงบทที่เล็ดกลับไม่แน่นออขึ้นความจริงแล้วมี แต่ในเนื้อหาที่เราไม่ได้วินใด ใครที่อ่านนั่งบ่นนี้จะเห็นภาพของท่านหลังจากลำเดินพูดคุยกัน เนื้อหาการพูดคุยมีมากมายอยู่ในเครื่องหมายคำพูด (อัญประกาศ) ผมเชื่อว่าเราอาจจะได้ยินดังใจฟังมาที่เสี้อใน ผมได้รับทราบเพิ่มเติมอีกว่า บทพิศษที่สืบต่อที่มีชื่อว่า คุณครูไม่เล็กของเรา ทุกคน ต่างจากบทแรกที่มีเนื้อหาจัดแน่นตรงที่บทนี้ไม่มีเนื้อหาใด ๆ เลย ความพิเศษจึงอยู่ตรงที่พื้นที่ว่าง ๆ เพื่อจัดเตรียมไว้ให้โดยเฉพาะ เพื่อให้ผู้อ่านทุกท่านได้มิล้อมวงพูดคุยความประทับใจที่มีต่อคุณครูไม่เล็กด้วยตัวท่านเอง สำหรับคนอ่านได้แล้ว ผมได้ทราบว่าบทที่สืบเนื่องนี้ มีไว้เก็บประสบการณ์ต่าง ๆ ที่ได้จากการทำงาน ทั้งคำชม คำแนะนำ ความผิดพลาด กำลังใจ และยังเป็นบทที่ร่วมเรื่องราวมากมายที่ไม่ได้ปรากฏอยู่ในหนังสืออีกด้วย เรากำลังคุยกันในบทที่สืบเนื่อง 'เรา' ในที่นี้คือ 'ผม' กับ 'ลูกศิษย์คุณไม่เล็ก' อีกหลายท่าน