บทบันทึกการสร้างวัดพระธรรมกาย : หน้า 82/104

ว มม ม เรื่อง : โค้ก อลงกรณ์ (www.banyaibook.com) ตามหลวงพ่อ >> เส้นทางสร้างบารมี >> พระครูปลัดภูเบศ ฌานาภิญโญ >> บางสิ่งที่ใส่ลงไป “สมัยนั้นโบสถ์ยังเป็นเนินดินอยู่ข้างโบสถ์ก็ยังไม่มีอะไรเลย” พระครูปลัดภูเบศ ฌานาภิญโญ พระมหาเถระรุ่นบุกเบิกของวัดพระธรรมกายได้เมตตาย้อนบรรยากาศการสร้างวัดให้ฟัง บางสิ่งที่ใส่ลงไป >> ต้นกล้วยต้านพายุ ช่วงที่กำลังทำถนนกันอยู่บริเวณหน้าประชาสัมพันธ์หินอ่อน ตอนนั้นราวเดือนเมษายนซึ่งเป็นช่วง พายุฤดูร้อนเข้า ทั้งลมและฝนกระหน่ำลงมา “พอพายุมาพวกช่างก็รีบเข้าที่ร่มหลบพายุฝนกัน หลวงพี่ก็เข้าไปหลบฝนด้วย ก็ไปอยู่ ข้าง ๆ เขา จากนั้นสักพักเสียงเชียร์ของคนงานก็ดังขึ้น “แรงอีกหน่อยหนึ่ง ๆ” ต้นกล้วยที่อยู่ริมตลิ่ง เอนต้นลงเรื่อย ๆ ตามแรงลมพายุ คนงานต่างก็ลุ้นพร้อมกับส่งใจเชียร์พายุให้พัดแรงขึ้น ๆ เสียงเชียร์ดังขึ้นเรื่อย ๆ แต่ต้นกล้วยก็ไม่ยอมแพ้ พยายามยืนสู้ต้านพายุอยู่อย่างนั้น เมื่อ พายุอ่อนตัวลง กล้วยก็ตั้งลำต้นกลับขึ้นมาเหมือนเดิม สักพักพายุพัดมาอีกระลอกทั้งหนักและ แรงกว่าเดิม ต้นกล้วยเอนลงจนแทบขนานกับพื้นดิน เสียงเชียร์ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง เมื่อสุดที่จะต้านทานได้ ในที่สุดต้นกล้วยก็เลยถูกถอนรากล้มฟาดลงกับพื้น หลวงพี่เล่าว่า “ทุกคนปรบมือชอบใจ เสียง เฮ! จากหัวหน้าคนงานที่ชื่อบุญช่วยดังกว่าเพื่อน” เมื่อพายุสงบ ท้องฟ้าก็เริ่มมืดแล้ว ทุกคนก็เก็บงานแล้วแยกย้ายกันกลับบ้าน พอวันรุ่งขึ้น ทุกคนก็มาเข้างานทำถนนกันต่อ เมื่อหลวงพี่เห็นว่ามีบางคนหายไปจึงถามคนงานว่า “วันนี้ บุญช่วยไปไหน” ครับ” “ไม่มาครับ” ทุกคนมองหน้ากันแล้วก็ยิ้ม “ทําไม?” “กำลังซ่อมบ้านอยู่ครับ ลมพายุเมื่อวานนี้หอบทั้งหลังคาทั้งฝาบ้านของบุญช่วยไปหมดเลย” เขาหายไปประมาณ ๓ วันก็กลับมา “บุญช่วย ทำไมเพิ่งกลับมา?” เขาหัวเราะแหะ ๆ บอกกับหลวงพี่ว่า “ผมมัวแต่ทำหลังคาใหม่ ฝาบ้านใหม่ ซ่อมบ้านอยู่ oytryn