ลีลาการเก็บขยะและความสดชื่นจากน้ำส้ม : หน้า 84/104

๘๒ แม้แต่เรื่องของการเก็บกวาดขยะ “ทันทีที่มีคนทิ้งเศษกระดาษ หรือว่านักท่องเที่ยวทิ้งขยะลงที่พื้น ไม่รู้ว่าคนเก็บขยะโผล่มา จากที่ไหน เขาจะเข้ามาเก็บขยะนั้นทันที เขาจะมีกระป๋องใบหนึ่งแล้วก็มีไม้กวาด เขาแค่กระดก นิดเดียวฝามันก็เปิดแล้ว จากนั้นก็เขี่ยเศษกระดาษเข้าไป “หรืออย่างเวลาที่ม้าออกมาเดินตามถนนในสวนสนุกแห่งนั้น ม้าพออยากมันก็ พอม้า ลงพื้นปั๊บ ไม่รู้ว่าคนโผล่มาจากไหน ว่องไวมาก เขารีบเข้ามาเก็บกวาดทันที “ตอนที่เขากวาด เขาไม่ได้เก็บกวาดแบบเรา เขาจะมีลีลาเห็นคล้าย ๆ เต้นรำ ลีลาเหมือนนก เหมือนหงส์ที่กำลังเหินลม เหมือนผีเสื้อที่โฉบดอกไม้ แค่เขาบิดข้อมือพลิกไปพลิกมาแล้วหมุนตัว พร้อมกับควงอุปกรณ์ในมือไปด้วย ปัดเข้าไปในถังขยะ กิริยาท่าทางที่เห็นมันมีลีลาที่พลิ้วไหวชวนดู ดูแล้วงามเพลิดเพลิน” บางสิ่งที่ใส่ลงไป ทั้งลีลา ศิลปะ และอารมณ์ เมื่อใส่เข้าไปแล้ว งานที่คนไม่ชอบทำงานที่ คนส่วนใหญ่รังเกียจว่าต่ำต้อย ก็กลายเป็นสิ่งที่น่าดูและงดงามขึ้นมาได้ บางสิ่งที่ใส่ลงไป >> น้ำส้ม แก้ว ๆ ๑ ๆ เวลาที่ทำงานเหนื่อย ๆ อยู่ในพื้นที่กลางแดดเปรี้ยง ๆ อย่างงานคุมแทรกเตอร์ พอเวลาล่วงเลย ไปถึงบ่าย 4 โมงกว่า ท่านเริ่มกระหายน้ำมาก แต่ไม่มีเวลาปลีกตัวออกมา เพราะงานยังติดพัน อยู่ คุณยายจะให้เด็กในครัวนำน้ำปานะมาถวายถึงสนามในพื้นที่เลย “พอได้ฉันน้ำส้มคั้น มันชื่นใจมาก ยังไม่ต้องแวะเข้ามาพักหรอก ทำให้หลวงพี่ลุยงานต่อ ได้จนมีดเลย" “น้ำส้ม ๑ แก้วตอนนั้นกับตอนนี้มันไม่เหมือนกัน ตอนนั้นพื้นที่ยังเป็นท้องนา ต้นไม้แทบ จะหาไม่ได้เลยสักต้น เปลวแดดจากพื้นดินเป็นไอลอยขึ้นมาเลย ซึ่งต่างกันมากกับตอนนี้ที่มีแต่ ความร่มรื่น” ๆ สมัยก่อนนั้นยังไม่มีความพร้อมในด้านใดเลยนอกจากด้านของจิตใจ ไม่มีตู้เย็น ไม่มีน้ำแข็ง ไม่มีอุปกรณ์อำนวยความสะดวก ส้มที่คั้นแบบสด ๆ ๑ แก้วกลางแดดเปรี้ยง ๆ ในตอนบ่าย ๔ โมงกว่า สามารถเข้าไปช่วยดับร้อน ดับความกระหาย เรียกความสดชื่นกลับคืนขึ้นมาได้เป็นอย่างดี นอกจากความสดชื่นที่ได้รับมาพร้อมกับน้ำส้มแก้วนี้แล้ว หลวงพี่ท่านรู้สึกซาบซึ้งถึงน้ำใจ ของคุณยาย “คุณยายท่านเห็นนะ เราทุกคนอยู่ในสายตาของคุณยายตลอด เราทำงานกันเหนื่อย คุณยายท่านก็เห็นตลอด เห็นว่าเราล้า เราขาดแคลน และเรายังไม่ได้พัก”