พระบิดาและความสำคัญของการดูแลในประเพณีไทย : หน้า 26/152

พระบิดาของเราปรดให้ขาขดสะ ๓ สะในพระราชนิพนธ์ สะหนึ่งปลูกอุบล คือ บัวเขียว สะหนึ่งปลุกทุ่ง คือ บัวหลวง สะหนึ่งปลุกภูมิก คือ บัวขาว เพื่อเราโดยเฉพาะ เรามีใช่ว่าใช้แต่ไม้แก่นจันทน์อย่างเดียวที่มาจากเมืองกาสี (พาราณสี) แม้ผ้าโศกสีระเสะ เสื้อผ่านุงหนม กัลนมจากเมืองกาสี เขาว่ากันเสวตฉัตรให้เรา เพื่อมีให้ความหนาวความร้อน ละอองหุ๋ยหรืออน้ำค้าง ถูกต้องกายของเราทั้งกลางวันกลางคืน เรายึปราสาท ๓ หลัง หลังหนึ่งสำหรับดูหนาวหลังหนึ่งสำหรับดูร้อน และหลังหนึ่งสำหรับดูฝน เราอยู่บนปราสาทสำหรับดูฝนตลอด ๔ เดือนให้เขาบำเรออยู่ด้วยดนตรีอันปราศจากบูรษไม่ได้ลงจากปราสาทเลย ทั้งปราสาทมีแต่สตรีสาวสวยที่เขาคัดแล้วทั้งนั้น ในพระราชนิพนธ์ของพระบิดาเราให้ข้าวสาลีเจือด้วยเนื้อแกะท่าผสรรรมและคนอาศัย แต่ที่อื่นเขาให้ข้าวปลายเกรียนกับน้ำผักดองแก้ทาสรรรมและคนอาศัย” “ภิญทั้งหลาย เมื่อเราเพียงพร้อมด้วยอานาจ และเป็นสุขมาลาชาติเช่นนี้ ก็ยังได้คิดว่า ปูชณีย์ที่ได้ฟังธรรม ตัว