พระบิดาและความสำคัญของการดูแลในประเพณีไทย ผ้าสีสุดท้าย หน้า 26
หน้าที่ 26 / 152

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้พูดถึงพระบิดาของเราในบริบทของพระราชนิพนธ์ โดยมีความสำคัญเกี่ยวกับการดูแลสุขภาพและการใช้ชีวิตที่มีความสุขผ่านการดูแลรักษาตนเองให้ครอบคลุมตั้งแต่การเลือกใช้สิ่งของต่างๆ อย่างไม้แก่นจันทน์และผ้าโศกจากเมืองกาสี ซึ่งสอดคล้องกับการปฏิบัติในโบราณ นอกจากนี้ยังกล่าวถึงพิธีกรรมต่างๆ ที่แสดงถึงความสำคัญของความสุขและความสำเร็จในชีวิต ทั้งในเรื่องของอาหาร การผ่อนคลาย และการมีสภาพแวดล้อมที่ช่วยให้มีความสุข

หัวข้อประเด็น

-พระบิดา
-การดูแลสุขภาพ
-พระราชนิพนธ์
-วรรณกรรมไทย
-พิธีกรรมและวัฒนธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

พระบิดาของเราปรดให้ขาขดสะ ๓ สะในพระราชนิพนธ์ สะหนึ่งปลูกอุบล คือ บัวเขียว สะหนึ่งปลุกทุ่ง คือ บัวหลวง สะหนึ่งปลุกภูมิก คือ บัวขาว เพื่อเราโดยเฉพาะ เรามีใช่ว่าใช้แต่ไม้แก่นจันทน์อย่างเดียวที่มาจากเมืองกาสี (พาราณสี) แม้ผ้าโศกสีระเสะ เสื้อผ่านุงหนม กัลนมจากเมืองกาสี เขาว่ากันเสวตฉัตรให้เรา เพื่อมีให้ความหนาวความร้อน ละอองหุ๋ยหรืออน้ำค้าง ถูกต้องกายของเราทั้งกลางวันกลางคืน เรายึปราสาท ๓ หลัง หลังหนึ่งสำหรับดูหนาวหลังหนึ่งสำหรับดูร้อน และหลังหนึ่งสำหรับดูฝน เราอยู่บนปราสาทสำหรับดูฝนตลอด ๔ เดือนให้เขาบำเรออยู่ด้วยดนตรีอันปราศจากบูรษไม่ได้ลงจากปราสาทเลย ทั้งปราสาทมีแต่สตรีสาวสวยที่เขาคัดแล้วทั้งนั้น ในพระราชนิพนธ์ของพระบิดาเราให้ข้าวสาลีเจือด้วยเนื้อแกะท่าผสรรรมและคนอาศัย แต่ที่อื่นเขาให้ข้าวปลายเกรียนกับน้ำผักดองแก้ทาสรรรมและคนอาศัย” “ภิญทั้งหลาย เมื่อเราเพียงพร้อมด้วยอานาจ และเป็นสุขมาลาชาติเช่นนี้ ก็ยังได้คิดว่า ปูชณีย์ที่ได้ฟังธรรม ตัว
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More