ความเข้าใจเกี่ยวกับชีวิตและการบรรพชาในพระพุทธศาสนา : หน้า 29/152

"ภิษุทั้งหมดหลาย ก็อะไรเล่าเป็นสิ่งที่มีความเกิด แก่ เจ็บ ตาย ความโศก ความเศร้าหมองเป็นธรรมดา ภิกษุทั้งหมดหลาย บุตร ภรรยา ทาสชายหญิงนั้นแหละมีสภาพของการเกิด แก่ เจ็บ ตาย ความโศก ความเศร้าหมองเป็นธรรมดา" "ภิษุทั้งหมดหลาย เมื่อเรายังไม่ได้รู้รัษรู้ ยังเป็นโพธิสัตว์อยู่ ทำไมหนอ เราซึ่งมีความเกิด แก่ เจ็บ ตาย ความโศก ความเศร้าหมองเป็นธรรมดาอยู่อรบด้านนี้ ทำไมจึงยังไปแสวงหา สิ่งที่เป็นอย่งนี้อีก ครั้งได้รู้สึกถึงโทษของสิ่งเหล่านี้แล้ว เรา พึงแสวงหาพระนิพพานน้อไม่มีความเกิด แก่ เจ็บ ตาย ความ โศก ความเศร้าหมอง อันเป็นธรรมที่เกษมจากเครื่องร้อยรัด ไม่มีธรรมอื่นยิ่งกว่า" "ดู่อก่อนภาวะซะ เมื่อเรายังไม่ได้รู้รัษรู้ ยังเป็นโพธิสัตว์ อยู่ คิดได้เกิดขึ้นกับเรา ว่า ชีวิตตรวาสคับแคบ เป็นทาง มาแห่งลี การบรรพชาเป็นทางปลอดโปร่ง การที่บุคคลผู้ครอง เรือนจะประพฤติพรมจรรย์ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์โดยส่วนเดียว ดูงสงขติขันนั้น ไม่ใช่ทำได้ง่าย อย่ากระนั้นเลย เราพังปลผม และนวด นุ่งห่มผ้ากาสาวพัสตร์ ออกบวชเป็นบรรพชิต"