ความงามที่หลอกลวงในบทกวีบาลี ผ้าสีสุดท้าย หน้า 83
หน้าที่ 83 / 152

สรุปเนื้อหา

บทกวีนี้นำเสนอถึงความงามภายนอกที่ดูน่าหลงใหลแต่แท้จริงแล้วเป็นเพียงภาพลวงตา โดยใช้เปรียบเปรยกับอัสดงภาพและเครื่องประดับต่างๆ ที่มีเสน่ห์แต่ไร้ซึ่งสาระสำคัญ การชี้ให้เห็นถึงการหลอกลวงที่ไม่สามารถรักษาความจริงได้ สะท้อนถึงการที่จะไม่ถูกหลอกโดยหรूनางงามเหล่านั้น และวิธีการที่พระนัยได้มองเห็นความจริงควรทำการอีกครั้ง ตลอดจนการแสวงหาคุณค่าที่แท้จริงในชีวิต.

หัวข้อประเด็น

-ความงามที่หลอกลวง
-การแสวงหาความจริง
-ความจริงเหนือความสวยงาม
-บทกวีบาลี
-การใช้เปรียบเทียบในกวี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

"...จงมาดูอัสดงภาพอันวิวิตร์ มีเกายเป็นแผลน่าอันคุมกันอยู่แล้ว กระสับกระสาย เป็นที่คร of ชน เป็นอันมาก ไม่มีความยืน มั่นคง จงมาดูรูปอันวิวิตร์ด้วยแก่มณีและกุหลี มี กระดุกอัขนหนึ่งห่มไว้ งามพร้อมด้วยผ้า (ของหญิง) เท้าที่ย้อมด้วยสีแดงสด ใบหน้าที่ไล่ดาวด้วยจุน ผมที่แต่งงามให้เป็นแปลกลอน ตาที่เย้มด้วย ยาหยอด กายเน่าคับประดับด้วยเครื่องลังกา ประดุจทะนงหยาดอันใม้วิจิตร พอจะหลอก คนโน่งให้หลงได้ แต่จะหลอกคนผุ้แสวงหาผึ่งคือ พระนีพานไม่ได้ ท่านเป็นดังพรานเนื้อวางบ่วงไว้ แต่เนื้อไม่ติด บ่วง เมื่อพรานเนื้อกำลังคร่าวครวญอยู่ เรากินแต่ อาหารแล้วก็ไป..." มม.(บาลี) ๑๓/๓๙๙/๔๐๐
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More