ข้อความต้นฉบับในหน้า
ขินนา ชาติ ส ุติพื พรหมจรรย์ กำ กริณัย
นาปรั ฮิตุตตตายาติ
ชาติลิ้นแล้ พรหมจรรย์อยู่จบแลว กิจจำต้องทำ ทำ
เสร็จแลว กิออ้นเพื่อความเป็นอย่างนี้ไม่มีอีกแล้ว
เพราะฉะนั้น คำสุดท้ายคือ สัมมา อะระหัง หลังจากที่
พูดโน่ พูดนี้ พุดให้ใจระเพื่อมสารพัด
เมื่อภาวนา “สัมมา อะระหัง” ไว้เรื่อยๆ พอใจหยุด
คำภาวนาจะหายไป สัมมา อะระหัง เป็นประตูดูดตายาน
พาคนที่ส่งใจถึงฝัง คือ ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ต่อจากนี้ไป
เดินทางเส้นทางสายกลางอธิษฐานโดยปลอดภัยถึงที่หมาย
นี่คือถ้อยคำสุดท้าย เพราะฉะนั้น อย่าถอยหลังไปเริ่มต้น
ใหม่ในขณะที่เขากำลังเพลินเพลินเพราะความไม่รู้ แต่เรากำลัง
เพลินด้วยความรู้ นั่งสงบนี้ประดูอเสาเขื่อนอิทธิพล เมื่อรู้
แล้ว เห็นแล้ว เข้าถึงแล้ว สามารถช่วยเหลือตนเองได้แล้ว
หน้าที่ต่อไปคือนำธรรมะไปสั่งสอนชาวโลก ให้เขาได้เข้า
ถึงที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุด คือพระรัตนตรัยภายในเช่นเดียว
กับลูกเมาะลูกนะ