การใช้ชีวิตของนักบวชและการทำมาหากิน : หน้า 69/152

นักบวชไม่ต้องทำงานหากิน แต่ก็ต้องทำศีล สมาธิ ปัญญา ให้เจริญ ฝึกหยด ฝึกนั่ง ส่วนทางโลกเขาไม่ต้องทำอย่างนี้ เขามีครอบครัวได้ แต่ต้องทำมาหากิน การทำมาหากินทางโลกลำบากมาก ลูกเอ้ย! กว่าจะได้เงินทองมา ต้องไปบินไปดีเขานะ ไม่ใช่หมายความว่าไปตบเขาจริงๆ แต่หมายความว่า ต้องไปต่อสู้กับเขา มันลำบาก ทำมาหากินยังไม่พอจะกิน อย่าห่วงทำมาหากินเก็บ หรือทำมาค้าขาย ยิ่งทำมาสร้างบารมีนี้น้อยที่สุดเลย เพราะฉะนั้นจะอยู่ในเพศสมณะก็มีเงื่อนไขเป็นมรสวาส ก็มีเงื่อนไขเหมือนกัน จะอยูตรรงไหนมีเงื่อนไขเพิ่งั้น จะรับราชการทหาร เขาก็เงื่อนไขของทหาร จะเป็นพลเรือนก็เงื่อนไขของพลเรือน แต่ทางโลกนัน สิ่งแวดล้อมมีแต่ผู้ศีลเราจักรักษาศีลให้บริสุทธิ์แม้เพียงข้อเดียวก็ยาก หากออกไปอยู่ทางโลก เราจะเป็นผู้ทุศีลโดยที่เราไม่รู้ตัว ส่วนทางธรรมมีระเบียบ มีวิเมีย แต่ว่าศีลเราจะบริสุทธิ์ จิตเราจะตั้งมั่น เราจะมีดีสุขเป็นรางวัลตอบแทนให้กับตัวเรา สรุปว่าชีวิตไหนก็ไม่อิสระเท่ากับชีวิตของนักบวช เราเหมือนอยู่ที่แคบ แต่ใจเราจะไปสู่โลกกว้างที่ไม่มีขอบเขต