การดูแลวัดและการเรียนรู้ร่วมกัน ผ้าสีสุดท้าย หน้า 72
หน้าที่ 72 / 152

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับการที่ลูกเณรต้องมีหน้าที่ในการดูแลวัดและเรียนรู้ทุกระบบ ตั้งแต่ความสะอาดจนถึงการจัดการต่างๆ เพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับอนาคต เมื่อไม่มีหลวงพ่อแล้ว ลูกเณรจะต้องสร้างสรรค์สิ่งที่หลวงพ่อได้บุกเบิกไว้ ขอบเขตของการเรียนรู้เหล่านี้จะช่วยให้ร่างกายแข็งแรงและสร้างระเบียบในชีวิต นอกจากนี้ยังเป็นการเตรียมความรู้สำหรับรุ่นหลังในการดูแลวัดต่อไปในอนาคต.

หัวข้อประเด็น

-การดูแลวัด
-หน้าที่ของลูกเณร
-การเรียนรู้ระบบต่างๆ
-ความสำคัญของความสะอาด
-การเตรียมความพร้อมสำหรับอนาคต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

วัดของเราเป็นของลูกเณรทั้งหมด ต่อไปเมื่อหลวงพ่อไม่อยู่แล้ว ทีมของลูกเณรเจริญเติบโตขึ้น ก็ต้องมารองรับในสิ่งที่หลวงพ่อและชุดบุกเบิกได้สร้างขึ้นมา ลูกเณรอยู่ในชุดรักษา และทำให้เจริญต่อไป เราต้องเรียนรู้ฐานทุกระบบ ตั้งแต่ในห้องน้ำหลวงพ่อก็ทำมาแล้ว ต้นไม้ใบหญ้า ทุ่งดอกคัณคูคลอง ทำความสะอาด จัดเสนาสนะ ตลอดจนกระทั่งงานทุกอย่าง เป็นเรื่องปกติที่จะต้องเรียนรู้ไปทุกระบบ เป็นงานที่เราต้องทำ เมื่อทำแล้วนอกจากจะได้เรียนรู้ฐานแล้ว ยังทำให้ร่างกายแข็งแรง เลือดลมเดินสะดวก และเป็นการฝึกความมีระเบียบเก่าเราด้วย คนที่มีจรรยาความสะอาด มืออันสงสือคือ สิ่งสกปรกจะเข้าใกล้เราไม่ได้ จะไปรอดในวาทไหนก็แล้วแต่ จะไปเป็นชาวสวรรค์ วิบวนนเราก็จะส่างมีรึสิ่งกวาใคร ลงมาเกิดเป็นมนุษย์แล้ว สิ่งที่สกปรกไม่เข้ามาใกล้เราเลย จะไปไหน มีแต่ความสะอาด ราบรื่น มีระเบียบตลอด นี้เป็นอันสงส์ที่จะติดตัวเราไปในวฒ เนิ้งหน้าเพราะฉะนั้นมีเรือแรงทำให้เธอลูก เราจะได้เรียนรู้ไปทุกระบบ ต่อไปเมื่อเราเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น รุ่นหลังตามมาจะได้สอนเขาได้ แนะแนวเขาได้ว่าอย่างนี้ควรทำ อย่างนี้ไม่ควรทำ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More