การให้ทานและเจตนาของผู้ให้ : หน้า 6/140

ขอทรงอนุเคราะห์รับบัตตาหารของข้าพระองค์ ด้วยเถิด” พระผู้มีพระภาคเจ้าขึ้นนิมมิต โดยดูชื่นใจ ภูษาสดใสใจงามที่จะได้ทำบุญ ใหญ่ เข้าประเด็นหน้า เมื่ถึงบ้านริบจัดแจง ปลาดอรสนะ แล้วมินิมิตให้ประทับนองสาว จากนั้นจึงถวายบัตตาหารอันประณีต ครั้น พระผู้พระภาคเจ้าสะเสร็จแล้ว จึงทรงกล่าว อนุโมทนาว่า คนในโลกนี้ให้ทานด้วยเหตุ ๘ ประการ คือ (๑) บางคนให้ทานเพราะหวังอยากได้ เช่น อยากประสบความสำเร็จในชีวิต หรือ พรุ่งพร้อมด้วยลา ยศ สรรเสริญ สุข (๒) บางคนให้ทานเพราะความกลัว เช่น กลัวลำบาก กลัวความอยากจน ถ้าไม่ ทำทานกลัวว่าเกิดมาพบชาติหน้า จะเป็น คนยากจนฉกฉวย (๓) บางคนให้ทานเพราะคิดว่า เขาจะ ให้ตอบแทน เป็นลักษณะการทำบุญเพื่อจะ ได้งวคุณ ซึ่งถือว่ายังไม่เข้าใจคุณค่าของการ ใหทานอย่างแท้จริง (๔) บางคนให้ทานเพราะคิดว่า ทาน เป็นความดี เป็นประโยชน์ใหญ่ต่อผู้อื่นและ ผู้รับ โลกต่างยอมให้ดอารุราให้ การให้เป็น ทางมาแห่งทรัพย์สมบัติ ที่เป็นของมนุษย์ และของทิพย์ และยังอำนวยผลให้สามารถ ปฏิบัติธรรมได้สะดวก บรรลุผล นีพพาน ได้อย่างง่ายดาย จึงให้ทานด้วยใจผ่องใส (๕) บางคนให้ทานเพราะคิดว่า เรา หุงกิ้นได้ แต่คนเหล่านี้หุงกินไม่ได้ การ ไม่ให้คนเหล่านี้เป็นสิ่งไม่ควร หมายความว่า หากเห็นยากจากนิพพานจงขอทนที่บ้าน