ข้อความต้นฉบับในหน้า
๓๕. จงถือว่าว่า "ซำเป็นการ นานเป็นคุณ"
กับ อึ้ง บ่าวที่เดินไปสู่ความเจริญที่รองคอพคนั้น ย่อมจะเป็นบ่าวที่ดีที่สุดหยำตาม รับทุกข์ยากกรากรำมาแล้วโดยมากก็เพราะพี่แกู้รอดตลอดหนหน้าเอาบ้าง ไม่ผันแปรแต่รักจรู้ดี และรู้เป็นลำดับมา เมื่อสมควแก่เวลาที่ได้รับผิดสมบูรณ์ตามวัตถุประสงค์ ดำรงตำแหน่งได้เป็นชนิด ค้องสมมติความคิดความอุตสาหจางของจ้า ที่ทนทาน
คนชนิดนั้นมักจะยึดยาว เพราะเขายังรู้ความน่าที่ใกล้ความประพฤติแห่งไร ๆ รอบคอบ ว่านักเลงอย่างนั้น ๆ ประพฤติอย่างไร คนชั่ว ทุจริตประทุษร้ายอย่างไร ย่อมรู้สึกได้ เมื่อมีจิกำเป็นให้ ถึกใช้ ถูกี หาหลักหลีกหนี้ได้การงาน
และผู้ที่ได้รับผลในวันนี้ ย่อมจะมีจุดอันตรายอย่างกล่าวคือ สมบัติความรู้ในพระนี้ และธรรมเนียมยังไม่พอ เมื่อไปถูกที่คับบนเฉพาะตัวเช้าค่ำเต็ม ก็ไปเจือเข้าให้ต้องทำอย่างทรมาน ถ้าเขาไม่ตก ด้วยคนไม่เคยกระทำหนักเช่นนั้น อีกประการหนึ่ง วางท่าทางไม่รู้จักดีนักครอบครองตนใคร เข้าทางไหน ก็ไม่ใครสนิทกับใครได้ ก็เมื่อเป็นเช่นนั้น ก็จะทำให้อ่อนคนไปได้ น่าเสียอยู ด้วยสิ่งที่รีบไปเกินส่วนที่ควรจะได้รับ ถ้าเช่นนั้นจะเปรียบเทียบว่า “ลูกคนหวาน” ถึงมายุ ถ้าจะเข้าในหมู่ว่า “ซำเป็นการนานเป็นคุณ” เช่นนี้ก็อย่างหนึ่ง
มีเรื่องที่เขาวิจัาณ์กันว่า ผู้ที่จะเป็นอธิบดีมากถูกตาม ผู้คนเมื่อเริ่มทำงานจะต้องเป็นผิดตามรับใช้ อธิบดีคนก่อนอย่างใกล้ชิดมาก่อน จึงได้รับถ่ายทอดประสบการณ์มามาก แต่มันก็จะต้องทำงานหนักขึ้นที่เรียกว่าหมื่นแทบขาดใจ เพราะในฐานะเป็นข้าราชการชั้นผู้น้อยเข้ามาใหม่ เมื่อจะมีน้าที่รีบใช้สิทธิ์ตามอธิบดี ซึ่งมิย่างงานครอบคลุมไปทั่วเมือง จึงทำให้ต้องตรากตรำมาก สุดท้ายผลจะออกมา ๒ ประการ คือ
กรกฎาคม ๒๕๔๕ อยู่ในบุญ ๙๓