การเรียนรู้จากประสบการณ์ในการรับใช้ผู้ใหญ่ : หน้า 87/140

เหมือนตาไม่ฝๅ ใช้ดๅให้เป็นประโยชน์ คื°องในสิ่งที่ควรๅอง บางอย่างที่เรูเห็นแล้วก็เฉยไว้ อย่าไปปรับเข้ามาให้กระเทือนใจ รักที่จะทำงานใหญๅต้องรู้จักทำลๅกให้เป็น มืขั่นจะไป ไม่ถึงไหน ข้อที่ ๔ ทำให้เหมือนทุกระทะ ทุกระทะมีไว้สำหรับหัว ไม่เหมไว้สำหรับเป็ดแคงฟังเสียงนิทน่า ใครนิททุกระทะก็เ๖้ย ใครชอบทุกระทะก็เ๖้ย ดังนั้นของเราๅควรเลือกฟังในสิ่งที่ควรฟังได้ยินได้ฟังอะไรบาทให้เพียงแคร์ แต่อย่าไปรบกวนให้กังวล หากใครทำได้เช่นที่หลงปวดปากน้กัๅสอนไว้ว่งนี้ทำ๑ะลำมา จะอยู่ใกล้ชิดกับผู้ใหญ่ได้ ยอมอดทนรับไว้ทําไปเกิด จะเป็นการเพิ่มพูนประสบการณ์ ถึงแมบางครั้งจะต้องเป็นที่รองรับอารมณ์ของท่านก็เทา เพราะท่านนี้เรื่องขัดข้องใจ จ้องมะระบายกับใครล่ๅสุด พยายามก็นึกจะพระคุณที่ท่านมีแก่เรา อย่าไปปิดโกรธเคนท์นทn เพราะต่อไปภายหน้า ตราบใดที่เรายังไม่หมดกสลๅ เรอาจจะเป็นเช่นนั้นก็ได้ ความรู้หลายอย่างเป็นสิ่งที่ไม่สามารถเรียนรู้ได้จากตำรา นอกจากเรียนรู้จากประสบการณ์ในการติดตามรับใช้ผู้ใหญ่ เมื่อเราพร้อมไปด้วยความสามารถและประสบการณ์ ต่อไปภายหน้า เรายังทำงานใหญ่ได้ ข้อที่สำคัญที่สุดในๅการรับใช้กัลยๅผู้ใหญ่คิอ “ห้ามนม” เมื่อเราถูกเรียกใช้บ่อยเข้า อย่าไปบ่นว่าว่า “ทำไมท่านใช้แต่งเรา” เพราะโชคดีแล้วที่ท่านเรียกใช้ เรียบนเสมอเวลาเข้า ครัว มืดล่ๅไหนคม เ๖าใชเเต็มเล่นนั้น ส่วนมืดเล่นไหนที่ไม่คๅปลอยทั้งได้ ไม่ได้รับความสนใจ คนเราก็เช่นกัน ใครที่ถูกจับนายเรียกใช้ประจำ แจงว่าท่านเห็นความคม คือ ความสามารถของเรา ยิ่งท่านเรียกใช้เรามาก เราย่อมมีผลงานมากขึ้นตามลำดับ ยิ่งกว่านั้น ชนะที่เราทำงานรับใช้ท่าน ถ้าจิตของเราเป็นกุศลเท่าใด เราย่อมได้รับฌาปน้ันเท่านั้น เกิดมาชาตินี้จะมาสร้างบุญ ไม่ใช่หรอ พอเขาอาบฌาปน้ำให้กัน แล้วจะได้บุญอย่างไร สรุปความจรรยาข้อนี้ได้ว่า ก่อนที่จะก้าวขึ้นมาเป็นนายได้นั้น เรายต้องใช้เวลาในการเรียนรู้ความเป็นว่าให้ก้องแท้เสียก่อน สะสมความรู้และประสบการณ์จากผู้ใหญ่ให้มาก รู้จักอดทนดังคำกล่าวว่า “ข้าเป็นการ นาบเป็นคุณ” เพื่อวันที่หนึ่งข้างหน้า เรายังได้จากบำมาเป็นนายที่เต็มภาคภูมิ (อ่านต่อฉบับหน้า)